みな~
De titel hier zegt: 31 Augustus 2010 ben ik naar the GazettE concert geweest! Het was super leuk ^^~
Het was meer dan super leuk, het was het beste concert wat ik ooit heb meegemaakt! Dat is ook te wijten aan het feit dat Gazette (the GazettE is officieele spelling) naast An Cafe de eerste J-rock band is die ik leuk vond en ik al aardig wat jaren fan van ze ben. Ze zijn echt een van mijn absolute lievelingsbands.
Toen ik erachter kwam dat Gazette een concert in Nagoya zou geven binnenkort, wilde ik er natuurlijk heen maar ik kende niemand die echt van die muziek houdt hier. Toen heb ik Yuri, een vriendin van de club, gevraagd en ze wilde graag mee. Hier kennen wel veel mensen de naam Gazette, en ze weten ook hoe ze eruit zien, maar ze hebben vaak de muziek nooit gehoord.
Het concert vond plaats in de 名古屋センチュリホール(Nagoya Century Hall) wat dus voor allerlei gelegenheden wordt gebruikt, zoals Concerten dus maar ook congressen e.d.
Het is echt een heel erg groot stadion, met een grote beneden vloer, en achterin de zaal nog 2 balkons.
Het was een heel gedoe om aan goede tickets te komen, omdat de zaal vol met stoelen staat en je dus een stoelnummer hebt op je ticket. Het bleek dat veel kaartjes vooraan op de beneden vloer opgekocht waren door mensen of ticketcompanies de ze dan voor meer geld verkopen. Ik wilde zo graag een plaatje vooraan, omdat dit waarschijnlijk mijn enige kans is om Gazette te zien dit jaar in Japan (ze zijn nog maar 1 keer naar Europa geweest en dat was lang geleden) dus ik heb 2 goede tickets weten te kopen met de hulp van mijn gastvader. Het was alvast mijn verjaardagscadeau van pap en mam en het beste cadeau ooit!~
Yuri wist gelukkig waar de Nagoya Century Hall was, want ik had geen idee. Na schooltijd kleedde we ons in onze normale kleding om in een wc op het station. (Want we waren in schooluniform.) Daarna namen we de subway naar Sakae, stapten we over en gingen naar Hibino. We wisten al dat we goed zaten toen we veel andere rock-punk gestijlde mensen tegen kwamen. Vanaf Hibino was het een klein eindje lopen naar de Century Hall,maar we konden echt niet missen met al die mensen om ons heen die dezelfde kant op liepen.
In de hall zelf ware echt zo veel mensen! Ik heb ook heel veel cosplayers gezien. De meeste waren als Reita of Ruki gecosplayed. Ik heb ook verscheidene Uruha cosplayers gezien en een hele goede Kai cosplayer.
Even een plaatje voor degene die de band niet kennen ; (wel een oud plaatje maar ze veranderen steeds van look)
Van links naar rechts: Aoi (2e gitaar), Reita (bassgitaar,Ruki (vocals),Kai (drums),Uruha (1e gitaar). Reita is mijn favoriete lid van Gazette ^^
Er waren echt heel veel goed gestijlde mensen en veel Harajuku fashionstijlen heb ik gezien. Er waren bijvoorbeeld ook meerdere Lolita`s (zowel Gothic lolita als Sweet lolita) en ook een paar anime-figuren (een jongen in een pikachu pakje en witblond haar ^^) of een paar meisjes in een soort sailor-schooluniforms(die duidelijk niet meer op school zaten.)
Er waren ook best veel jongens viel mij op. De meisjes waren wel in de meerderheid, maar er waren ook echt groepjes met jongens bij dit concert. Overal waar je keek kon je wel jongens fans zien staan en dat vond ik ook wel leuk, aangezien bij bijna alle Visual kei concerten in Europa er bijna alleen maar meisjes zijn.
De zaal ging open om 6 uur en het concert zou beginnen om half 7. We hadden onze stoelen vrij makkelijk gevonden toen we de zaal binnenliepen. Onze plaatsen waren op de beneden verdieping (1階) en 7e rij. Dat was links-midden van het podium maar wel recht voor het podium en niet schuin. Het podium was veel dichterbij dan ik had verwacht! Binnen 4 a 5 grote stappen was ik al bij de rand van het podium. Je moet natuurlijk op je plaats bij je stoel blijven staan, maar we konden het echt heel goed zien.
Hier is een overzicht van de Century Hall. De gemarkeerde plaatsen zijn die van mij en Yuri. Ik had stoel nummer 27, aan het gangpad, en Yuri stoel nummer 26 naast mij.
Het liep ietsje uit en het concert begon misschien 10 minuten over half 7, maar dat was niet echt een probleem. Ik was zo ontzettend opgewonden en zenuwachtig. Toen gingen de lichten uit en ging iedereen staan. (We zaten op de stoelen te wachten) Je hoorde een openingstune en als eerste kwam Kai, de drummer, op. Ik riep een blij `Kai!` uit en Yuri moest lachen. Hij zag er echt heel knap en Kai-achtig uit vond ik.
Zijn drumstel stond op een vrij hoge verhoging in het midden van het podium dus we konden hem vanaf onze plaats goed zien.
Toen kwam Uruha, 1e gitarist op. Ik zat echt met grote ogen naar ze te kijken geloof ik XD Na Uruha kwam Reita pas op. Toen heb ik Yuri`s hand helemaal fijn geknepen. `Reita da! Reita da!!` (dat is Reita!) Na Reita kwam Aoi op, en als laatste de zanger, Ruki.
Ruki had zijn haar heel anders dan in hun laatste PV. Het was weer lichtblond, zoals hij vroeger ook heel vaak had, en niet gekruld maar stijl. (Wat hem echt het beste staat vind ik). Ook Uruha`s haar was niet zo erg gekruld als in de Shiver PV, maar wat stijler en dat stond hem ook beter.
Ruki screamde en toen hoorde we de begintune van `Filth in the beauty`, hun bekendste hit. Iedereen meteen schreeuwen want het is echt een heel goed nummer. Ik probeerde Yuri een beetje voor te bereiden op wat ging komen, want het was haar eerste concert. Maar ik denk dat ze toch wel heel verrast was, want na de begintune begon de muziek te spelen en iedereen ging headbangen. Ik dus ook, maar Yuri deed gewoon mee. Het eerste couplet was weer rustig en ik had tijd om even naar de leden te kijken. Ik zag vooral dat Ruki en Aoi veel de zaal rondkeken. Na dit nummer speelden ze volgens mij `The invisible wall` een vrij nieuw liedje, en daarna Shiver, hun nieuwste single. Dat liedje kende Yuri wel zei ze.
In totaal speelden ze heel erg veel nummers en de live duurde ongeveer 3 uur. Het was namelijk half 10 al toe we uit de zaal kwamen. Ik vond wel tracklists van deze tour maar ze speelden wel andere nummers dan op die tracklist.
Ik heb ze allemaal proberen te onthouden.
-Filth in the beauty, the invisible wall, Shiver, Maggots,Agony, Discharge, Headache man, Bathroom, Chizuru (千鶴) , Circle of Swindler, Anti pop, the Social Riot machines, Nakaru (奈落), A moth under the skin, Silly god disco, Ruder,Before I decay, Ride with the rockers (!), Kantou, Linda ~candydive pinky heaven~, en een liedje op het laatst dat ik niet herkende maar waar Ruki dus een dansje op heeft dat ik wel eerder gezien had. Een dansbeweging die je alleen met je armen hoeft te doen en het was wel leuk om die mee te doen.
De leden leken echt heel erg veel plezier te hebben. Aoi, die soms een beetje geirriteerd kan kijken tijdens een live, glimlachte vaak heel tevreden. Aoi stond aan de linkerkant dus ik kon hem ook goed zien. In het begin zei Ruki nog wel `motto!` (meer!! in de betekenis van meer energie, om het publiek aan te sporen) maar dat was echt misschien alleen het 2e liedje, want daarna had het publiek geen aansporing nodig. Waar ik stond deed iedereen echt heel goed mee, iedereen was uitgelaten en de sfeer was heel goed.
Ruki zat er volgens mij echt opgegeven moment helemaal in, want hij danste zo schattig ^^ Ik kan het niet goed beschrijven, maar hij bewoog heel ritmisch op de muziek. Ook Uruha en Aoi sloofden zich nogal uit, vooral als ze een solo hadden. Een keertje stond Uruha in het midden van het podium, op een verhoging en hij speelde een solo met een spot op hem. Hij zat echt te grijnzen en bewoog ook zo ritmisch op de maat net als Ruki dat deed. Kai had natuurlijk steeds een lach op zijn gezicht. Kai is het lid dat altijd lacht en heel vriendelijk is. Hij drumde echt met heel veel energie en heel erg hard. Zelfs Reita, die ik toch vaak alleen maar stoer voor zich uit heb zien kijken, ging soms wel naar het midden en dan trok hij een paar grappige gezichten. Ik moest zo om hem lachen!
Toen Ruki tussendoor af en toe wat praatte, zei hij ook heel vaak `kyo wa saigo` (vandaag is het laatste concert). En hij wilde dat iedereen alles uit de kast haalde XD Dat gebeurde ook wel. Hij riep ook vaak `Nagoya!` en dan vond ik dat leuk, omdat ik ook in Nagoya woon. Hij vroeg ook of degene die uit Nagoya kwamen hun hand op wilde steken. Nou, Yuri en ik staken ons hand op. En er waren echt heel veel mensen uit alleen Nagoya. Toen zei Ruki nog dat er heel veel mensen van het 2e balkon uit Nagoya kwamen. Hij heeft ons ook meerdere malen bedankt, maar hij zei ook best wel vaak `thank you Nagoya.` en `Alright Nagoya`. XD
Ik vond het super leuk dat ze Ruder speelde, een wat ouder maar heel upbeat liedje. Voor dat het liedje begon screamde Ruki `tsugi wa.. I AM RUDER!!` (het liedje heet Ruder, maar hij zingt `I am ruder` in het refrein)
We hebben bijna het hele liedje kunnen headbangen toen ^^ Ik vroeg na een paar nummers of Yuri het leuk vond, en ze was heel erg enthousiast. Ze vond de muziek leuk en headbangen ook. Wat ook echt typisch is voor rock concerten in Japan, is handbewegingen met je armen maken. Vaak tijdens snelle refreinen dan gingen we met zijn allen een dezelfde arm beweging omhoog maken. Het ziet er heel leuk uit en is nog meer fun om het zelf te doen. Ook tussen de nummers door, wanneer ze niet speelden, dan screamden de fans vaak heel laag. In Europa gillen de meisjes altijd hoog, maar hier bij rock concerten screamen ze allemaal heel laag. Dat vond ik zo cool, dus ik heb het ook een paar keer gedaan. Een meisje dicht bij mij screamde heel vaak `AOI!` heel laag. Klonk echt vet XD.
Soms tijdens het refrein van een liedje werd de hele zaal fel verlicht en dan wist ik gewoon dat de leden alle voorste rijen gewoon zo konden zien staan. We stonden namelijk ook niet op elkaar gepropt, maar allemaal los van elkaar. Nu ben ik ook nog eens lang en stond ik naast het gangpad dus er stond niemand naast me. Ik werd er helemaal zenuwachtig van, of ik er wel goed uitzag, omdat ze gewoon makkelijk iedereen konden bekijken vanaf het podium.
De live is volgens mij wel gefilmd, een paar keer zag ik een vrouw vooraan met een camera de leden filmen. Ik hoop echt heel erg dat ze de hele live gefilmd hebben zodat ik de tourdvd hiervan later kan kopen. Er zijn nog wel wat leuke dingen die zijn gebeurd die ik graag wil vertellen.
Nakaru, Bathroom en Chizuru zijn alledrie langzame nummers. Niet heel erg langzaam, maar ook niet echt geschikt voor springen, dansjes of headbangen. het jammere vond ik dan wel dat tijdens die 3 nummers echt iedereen gewoon bleef staan. Na die 3 langzame nummers hebben ze voor de rest alleen maar snellere gespeeld dus deed iedereen wel weer mee.
Tijdens een nummer (ik weet niet meer welke) stond Uruha in het midden op een verhoging en toen ging Reita achter hem staan en pakte Uruha`s gitaar. Die keek nogal verbaasd opzij en Reita ging op Uruha`s gitaar spelen voor dat refrein. Uruha moest erg lachen en toen Reita zijn gitaar weer losliet gaven ze elkaar een high five. Aoi en Reita hebben elkaar ook een keer een high five gegeven.^^
Tijdens Chizuru screamde Ruki een keer hard in de microfoon en daarna hield hij steeds zijn oor vast. Volgens mij leek het erop dat zijn oortje bijna was uitgevallen. Hij zat er nog een beetje aan tijdens het nummer, maar gelukkig was het snel gefixt.
Het leuke was ook, dat het liedje `Anti-pop` een Engels refrein heeft. Ruki richtte zijn mic naar het publiek tijdens dat refrein en ik kon het natuurlijk helemaal meezingen met de rest van de fans. Al ken ik ook wel veel van de Japanse teksten al ^^~
Tijdense de eerste encore, kwam Reita op aan de zijkant van het podium. Hij had een Gazette tourshirt aan en een vest en zag er heel cool uit ^^ Hij droeg ook een rood met witte bandana die zijn neus en mond en hals bedekte. Ride with de rockers is namelijk een liedje wat een beetje een solo voor Reita en Kai is. Reita spoorde het publiek met zijn lage stem aan en Kai kwam ook op. Toen gingen ze samen spelen, Kai op de drums en Reita op de bass. Het klonk echt heel goed en Reita`s basspartij kon je zo hard horen. Hij riep steeds `tobe!` (spring!) en dan sprongen we allemaal tegelijk op de 4e tel van de maat. Het grappige is alleen wel, dat japanners niet op de tel, maar tussen de tel klappen. Dus ook soms met headbangen of iets, dan gingen ze net allemaal een seconde later dan ik had verwacht. Dat gebeurde niet vaak en ik raakte er wel snel aangewend.
Halverwege zijn bass-solo deed Reita zijn bandana af en gooide hem naar Kai. Die moest erg lachen en ontweek het. Toen had Kai nog een klein solo stukje met zijn drums. Het leuke was dat hij eerst nog in de microfoon praatte, en toen vlak voordat hij aan zijn solo begon, schreeuwde hij heel hard iets onversterkt. Wat we dus wel konden horen ^^
Later kwamen ook de rest van de leden op en speelden ze het liedje verder met gitaren en wat zang erbij.
Voor de encore, had ik geen van de leden echt een plectrum zien gooien. Maar plotseling tijdens een nummer, kwam er iets heel hard door de lucht op me afgeschoten. Ik schrok best wel. Ik dacht van.. dat kan toch niet.. Want meestal vallen die plectrums dus met een boogje ergens, maar deze kwam gewoon recht op me afgeschoten als het ware. Ik keek een beetje om me heen en Yuri vroeg wat er was. Ik wilde niet voor niks op de grond gaan zoeken, maar toen zag ik het meisje voor mij op de grond kijken. Ik keek naar beneden en zag iets wits voor mijn voeten liggen. Toen besloot ik maar snel ook te kijken voordat iemand anders het pakte. En ja! Het was Reita`s basspick!! Ik kon het gewoon niet geloven! Reita staat dus ook links-midden en eigenlijk precies in mijn richting.
Ik was er zo erg blij mee <33 Reita is ook mijn favoriete lid zoals ik al zei, en de zaal was zo groot dat ik niet durfde te hopen er eentje te krijgen.
Later, toen Reita klaar was met zijn solo tijdens Ride with the Rockers, gooide hij nog een plectrum erin. Die kwam, geloof het of niet, ook recht op me afgezijld. Iedereen om mij heen keek naar dat ding maar ik bedekte mijn hoofd om niet geraakt te worden XD Toen viel hij ook recht voor mijn voeten. Meteen stoven de meisjes in de rij naast mij erop af. Maar ik vond het nogal lullig om hem zelf te pakken, omdat ik er dus al eentje had. Kon ik er beter iemand anders blij mee maken ^^
Hier een foto van de bassplectrum van Reita!~ De tour staat op de achterkant, en zijn naam op de voorkant.
Ruki maakte nog wel wat grapjes, want als hij rondliep terwijl haar tegen de fans praatte dan leek het soms net alsof hij op Uruha af liep. Hij deed dat toen ook een keertje en ging zo dicht bij Uruha staan en leunde beetje naar voren. Uruha moest erg lachen maar maakte een wegwerpgebaar, alsof hij toch liever wilde dat Ruki zou stoppen. Sommige meisjes begonnen `kawaii!` (schattig!) te roepen. XD
En ook een keertje zei Ruki dat het wel een beetje eenzaam (chotto sabishii) was soms, hun bandleven en steeds op tour zijn. En alle meisjes helemaal van.. `eeeeee....` een verontwaardigd geluid zeg maar omdat Ruki impliceerde dat ze misschien een vriendin nodig hadden. Maar toen zei hij glimlachend dat er toch 5 leden waren en dat maakte het dan weer goed.. en toen heel hard goedkeurend gejuich natuurlijk. (Ook omdat het een beetje yaoi-achtig klonk) Daarna wilde Ruki weerdoorgaan met praten maar iedereen was nog zo aan het roepen dat hij even niet uit zijn woorden kwam omdat hij steeds in de lach schoot. Dat was echt schattig.
Ook Kai werd een beetje in het gebeuren betrokken, toen Ruki en Uruha voor het drumstel gingen staan en Ruki Uruha water gaf uit een flesje met een rietje erin (uruha kon het niet aanpakken want hij moest spelen) en dan proestte Uruha al het water weer uit over Kai. Kai moest wel doordrummen maar hij lachte wel heel erg.
Tijdens Kantou, gingen veel fans op het gangpad op handen en voeten zitten. Klinkt misschien raar, maar zo heb je meer grip als je wilt headbangen. Ik ben gewoon blijven staan (ook omdat het gangpad al vol zat XD) maar het was alsnog heel erg leuk. Toen zag ik ook een camera vooraan die de fans filmden en ik hoop dat ik ook een beetje te zien ben op de film. Ruki heeft ook aantal stukjes met een handycam gefilmd, misschien voor op zijn blog ofzo.
Ruki praatte nog een tijdje over `masaka Nagoya` en `atsui Nagoya` (onmogelijke Nagoya en hete Nagoya) Ik weet niet precies waarom het zo onmogelijk was, maar het is inderdaad echt heel heet hier in Nagoya. (De rest van Japan ook maar Nagoya is extra heet in de zomer)
Tijdens het wachten voor de encore vroeg het meisje nog, die ook op de grond had gekeken aan mij van, `Er is hier toch een pick gevallen? Van wie is die pick?` Ze vroeg het in het Japans maar ik kon het makkelijk begrijpen onderhand. Ik antwoordde met `Reita`. En ze knikte en draaide zich weer om. Het waren allemaal wel erg sympathieke fans vond ik trouwens, al waren ze allemaal ouder dan Yuri en ik. Ik heb maar 2 andere buitenlandse meisjes gezien en zelfs zij zaten al op de universiteit.
In Japan gaan veel middelbare school studenten niet naar concerten want dan is de tijd dat ze hard moeten studeren enzo, en ze worden ook pas later echt volwassen.
Desondanks dat iedereen ouder was, voelde ik me wel gewoon op mijn gemak. Ik ben toch lang en vaak denken de mensen hier dat ik ouder ben dan 16.
Aan het eind van het concert gooide de Aoi, Uruha en Reita nog wat plectrums erin maar niet zo heel veel. En Kai gooide iets van 6 drumstokjes erin denk ik. Maar hij gooide ze heel ver, dus de eerste tot en met de 5e rij maakten echt een kans om ze te vangen. Daarom ben ik ook blij dat ik niet helemaal eerste rij stond, want dan had ik nooit die plectrum gehad. ^^~
Ruki bedankte iedereen en zei `Laten we de volgende keer elkaar weer ontmoeten` en `Laten we de volgende keer weer samen praten` en dat soort dingen. Nadat de leden van het podium waren verdwenen, verschenen er nog een heel groot `the GazettE` en toen hoorden we voor het eerst Gazette`s nieuwe single die pas 22 September uitkomt ^^ Daarna verscheen nog een `Thank you en see you next time` in neonletters en was het afgelopen.
Er was nog heel veel merchandise te koop, maar die was al een hele tijd geleden on sale gegaan dus de tour-handoeken waren al uitverkocht. Het is zeg maar een kleine handdoek,die je hier in de zomer echt wel nodig hebt. Maar ik heb wel een phone-strap gekocht van deze tour met `Six bullets` er op.
De tour naam is : The nameless liberty six bullets. (Een hele tijd geleden in 2005 hadden ze een tour `the road to the nameless liberty six guns` en die vond ik altijd heel erg cool dus ik was heel blij met deze tour.)
En dit is mijn ticket~
Zoals ik al zei, het was al half 10 toen het concert was afgelopen en ik moest ook nog naar huis. Ik ben dus met de subway naar huis gegaan en afscheid van Yuri genomen op het station. Zij had ook dezelde strap als ik gekocht en zei dat ze het heel erg leuk vond dus ik was daar blij mee. Ik had haar het ticket gegeven, maar ik wist natuurlijk niet of ze het wel leuk zou vinden.
Tegen de tijd dat ik eindelijk thuis was, was het al half 11. Dit was echt zeker weten het beste concert wat ik ooit heb meegemaakt, en ook zeker weten het beste verjaardagscadeau! (Behalve dan misschien ook mijn gitaar<3)
Dit verslag is wel heel erg uitgebreid geworden, maar ik wilde gewoon zo gauw mogelijk het meeste opschrijven~ またね~
dinsdag 31 augustus 2010
maandag 9 augustus 2010
新宿と渋谷と原宿にいった!!イサに会いました^^
Hey!~
De titel van deze post betekent; Ik ben naar Shinjuku,Shibuya en Harajuku geweest. En ik heb Isa ontmoet.
Het hele verhaal staat in geuren en kleuren ook nog op Isa`s blog, maar ik wil ook graag mijn versie van het verhaal posten en wat er gebeurd is nadat ik afscheid van Isa had genomen.
Ik moest om 5 uur opstaan om de Nozomi trein te nemen naar Tokyo. Ik ging met de Shinkansen en ik wilde zo vroeg mogelijk in Tokyo aankomen. Mijn trein vertrok om 6:41. Mijn gastvader bracht me naar het station. Nou was ik pas om half 3 in slaap gevallen die nacht, dus had ik feitelijk maar twee en een half uur slaap gehad.
Maar toch was ik erg opgewonden en zenuwachtig toen ik eenmaal op het perron stond.
De treinreis duurde ongeveer een uur en driekwartier en ik kwam aan op Tokyo station om 8:20. Isa had me gesmst dat ik de uitgang van de `maranouchi lijn` moest nemen. Niet de Shinkansen uitgang omdat ze daar niet kon komen. Ik liep maar een trap af richting de maranouchi lijn. Verrassend snel had ik Isa echter al gevonden.
We hadden ons al hele scenario`s voorgesteld waarbij we uren bezig waren elkaar te vinden op dit immense station, maar gelukkig was dat niet zo.
Ik hoorde Isa mijn naam roepen en ik vloog zowat op haar af. (Ik moest eerst nog door die ticketmachine poortjes dus ik moest wel vaart minderen.)
We gaven elkaar een knuffel en er moesten meteen wat cadeautjes worden uitgewisseld van beide kanten.
Toen gingen we druk praten op weg naar Shinjuku. Isa had alles uitgezocht, welke lijn we moesten nemen, hoeveel dat zou kosten en hoe lang we overal zouden blijven. Daar was ik erg blij mee. Dus we namen de JR lijn naar Shinjuku. Dat was maar een kort stukje gelukkig vanaf Tokyo centraal.
Het was nog steeds vroeg toen we in Shinjuku aankwamen, en veel winkels waren nog niet open. Maar dat was niet een probleem want we hadden genoeg om over te kletsen terwijl we door de straten slenterden. Het was ook in Tokyo erg warm dus besloten we wat te gaan drinken in een klein cafeetje dat we passeerden.
Isa bestelde onze drankjes en ik vond het echt leuk om met zijn tweeen alleen in Shinjuku te zijn. Dat gebeurd je nou ook niet elke dag.
Isa in het cafeetje in Shinjuku.
We maakten nog Purikura in Shinjuku en Isa liet me ook een Hello Kitty winkeltje zien. ALLES was er van Hello Kitty en ik vond het `cho-kawaii` (super schattig) maar ook `cho-takai` (erg duur) XD Ik vond het leuk om er rond te kijken maar Isa en ik besloten wijselijk om niet ons geld daar uit te geven.
Ik~
Isa~
Hierna gingen we op weg naar Shibuya. Isa vond Shibuya leuker zei ze, en het was ook niet echt een hele lange afstand van Shinjuku naar Shibuya. Daar waren we van plan naar Zeallink te gaan. De mensen die Isa`s blog post nog kunnen herinneren weten waarschijnlijk nog wel wat voor winkel dat is. Een Visual kei store, waar ze echt alles van onze favoriete muziek hebben. Ook magazine`s, dvd`s en klein beetje merchandise.
Het was een aardig avontuur om het te vinden, maar het is ons gelukt. Eigenlijk is het Isa meer gelukt, want ik was er dus nog nooit geweest en ik kon haar moeilijk helpen. Voordat we gingen maakten we nog purikura en kwamen we een cosplayer (costume play) van de basgitarist van ViViD (een band die ik leuk vind) tegen.
De Japanese meisjes die we tegen kwamen in de gamecenter en ook in Zeallink keken vaak glimlachend naar ons en waren vriendelijk. In Zeallink wilde ik echt het liefste alles kopen wat ik tegen kwam, maar dat ging dus niet.
Er hingen overal posters en gesigneerde foto`s en banners van onze favoriete bands. Ze speelden ook clips van GazettE en nog meer bands op 2 tv-schermen. Ik vond daar hide`s nieuwste officieele fanboek die ik al heel lang ontzettend graag wilde hebben.
hide was X Japans` gitarist, en had ook een solo project. Hij is nog steeds een legende hier in Japan.
Ik voor Zeallink.
In Zeallink. (De handtekening van Screw, en de kostuums van ViViD)
We aten onze lunch in Shibuya, en gingen daarna op weg naar het station. Dit keer namen we de trein naar Harajuku. Dat is maar 1 stop verwijderd van Shibuya, en dus maar iets van 2 a 3 min. met de trein is.
Toen we uitstapten, zagen we niet meteen waar we heen moesten. Isa was ook nog nooit in Harajuku geweest. We sloegen maar links af op een hele grote brede weg totdat we rechts van ons een straat zagen die echt volgepakt was met mensen. Ook heel veel touristen omdat het nu ook zomervakantie is. We besloten ook die kant op te lopen.
Bovenste foto is Harajuku, de onderste is Shibuya.
Toen we die straat in liepen zagen we een jongen met rood en zwart haar en 2 lippiercings folders uitdelen. Op de folders stond een Visual kei band. Natuurlijk wilden wij graag zo een folder hebben, maar het was zo druk dat we hem niet goed konden passeren. Toen vonden we echt om de paar winkels een punk kleding winkel. Ook waren er meerdere lolita shops. Isa en ik gingen in verschillende winkels kijken.
In een van die punk winkels, die RinRin heette, kwam een jonge verkoper op ons af.
Die vroeg of we Japans spraken. Isa zei ja, en hij antwoordde met een nogal opgelucht `arigatou` (dankjewel). Waarschijnlijk omdat hij geen Engels sprak. Hij was, zoals bijna in elk van die winkels, een soort lopende reclame voor zijn winkel. Hij had wit gestijld punk haar met wat kleurtjes erin en coole, niet al te overdreven kleding aan. Hij liet een soort speelgoeddoosje in en vroeg of we dit kenden. Isa zei nee (we hadden echt geen idee waarom hij dat uberhaupt vroeg) en hij zei dat Isa aan het touwtje moest trekken. Er kwam een of ander poppetje uitgeschoten en ik en Isa moesten lachen.
Hij zei nog wat, wat we dus niet begrepen en Isa zei toen maar dat Japans nog wel moeilijk was. Omdat die jongen zich duidelijk een beetje leek te vervelen en hij niet van plan was ons met rust te laten zei Isa dat we uitwisselingsstudenten waren.
`Ryugakusei`. En die jongen knikte en vroeg `oh.. daigakusei?` Wat dus `universiteitsstudenten` is en niet `uitwisselingsstudenten`. Isa zei gauw `chigaimasu!` (dat is verkeerd) `kokosei desu!` (we zijn middelbare school studenten.) `KOKOSEI?!` herhaalde de verkoper alsof we zojuist hadden gezegd dat we de dochters van de president waren. Toen vroeg hij, duidelijk nieuwsgierig, hoe oud we waren. Isa wees naar mij en haarzelf en zei `juuroku sai` (zestien)
`JUUROKU SAI?` Hij dacht blijkbaar dat we ouder waren, maar we waren dan ook best lang. Toen zei hij nog iets, wat ik een beetje te genant vind om te herhalen en wij op dat moment ook niet echt iets op terug hadden te zeggen.
Omdat we niks zagen wat we leuk vonden, liepen we de winkel weer uit. Daar liepen een man en een vrouw met een camera en microfoon. Ze tikten mij aan en vroegen of we Japans spraken. Snel antwoordde ik met `chotto` (een beetje) omdat ik echt nog geen foutloos Japans kan spreken. Ze filmden ons en stelde vragen over onze kledingstijl. Ik had mijn punkvest aan dat ik aan het begin van dit jaar gekocht had, en Isa had net een nieuwe lolita jurk en blouse gekocht. Isa deed bijna het de hele tijd het woord en vertelde dat Cosplay e.d. niet zo heel erg bekend is in Nederland. Ik kan me niet precies herinneren wat ze allemaal vroegen. De man filmde nog Isa`s lolita aankopen en toen filmde hij Isa nog van haar voeten tot haar hoofd. En mij ook nog.
Ik moest glimlachen omdat ik het gewoon cool vond om over Visual kei fashion geinterviewd te worden in het Japans nog wel.
Ik en Isa in Harajuku, vlak bij de Lolita winkel waar Isa haar jurk had gekocht. Ik kocht daar nog een wit met roze gestreept punk vest.
Isa had zich in een andere punkwinkel omgekleed in haar nieuwe lolita jurk. Ik had in die zelfde winkel nog roze met zwart gestreepte handschoentjes gekocht, dezelfde als die Bou (voor degene die hem kennen ^^) heeft.
We maakten nog purikura in Harajuku (dat was dan al de 3de keer) en daar kregen we soms `kawaii` te horen van een paar meisjes. Ze glimlachten vriendelijk naar ons en ik was echt blij dat ze zo aardig waren.
Toen kwamen we nog langs een kraampje waar ze complete cosplay costuums verkochten van the GazettE leden. Ook hadden ze t-shirts met Kyo van Dir en grey en hide van X Japan. Op het moment dat we naar die kostuums e.d. aan het kijken waren, vroeg een Japans meisje aan mij of ze een foto met ons mocht maken. Dus ik en Isa gingen naast haar op de foto staan. Dat was wel een leuke ervaring vond ik.
Toen liepen we terug, naar het begin van de straat. Daar stond nog steeds dezelfde jongen met rood en zwart haar en toen hij ons zag liep hij op ons af om ons een folder te geven. Dat was echt leuk ^^~ We liepen verder en bekeken de folder. Toen wees Isa naar een jongen op de folder met rood en zwart haar. `Is dat niet HEM?!` ze wees naar de jongen die ons de folder had gegeven. Naast hem stond nog een andere jongen (die ik in het begin niet gespot had) die ook die folders uitdeelden. Hij had lang zwart haar en stond ook op de folder, in het midden. Ze waren dus hun eigen band aan het promoten die 十神 (tokami) heet. Op de folder stond de release van hun eerste album en 3 zalen waar ze live concerten zouden geven.
Isa keek mij aan en vroeg `zullen we vragen of we een foto met ze mogen maken?` Dat wilde ik natuurlijk graag. Dus we liepen terug en Isa vroeg aan de rood/zwart harige jongen of we een foto mochten maken. Nu stonden we daar met zijn 4en, Isa en ik en de 2 bandleden en toen zei de jongen met het zwarte lange haar nog.. `wie moet de fot nou nemen..` (in het Japans wel hoor) Toen zei Isa `neem jij dan eerst alsjeblieft een foto met mij?` dus ik nam een foto van haar met de 2 jongens (die wilde graag dat ze tussen hen in ging staan ^^) en toen Isa een foto van mij met hen.
Nou zag ik er NATUURLIJK op dat moment totaal niet uit.. (dat is altijd op dat soort momenten) Maar ik ben wel erg blij met de foto.
Eerst ik, en dan Isa met de 2 bandleden van tokami. Ze bleken de bassist Ichika (links) te zijn, en de zanger Agato (rechts.)(Dat vonden we later uit op hun site.)
De folder van 十神 ^^
Daarna gingen we nog naar de Harajuku bridge en maakten daar ook nog foto`s.
Ik ben nog naar Isa`s huis geweest, en we hebben nog avondgegeten in Shinyuri (waar Isa woont) en heb ik nog punkschoenen gekocht. Toen heb ik nog met trein op het nippertje gemist maar kon ik in een andere trein terecht die ook langs Nagoya ging.
In de trein heb ik met de man naast me gepraat die zag dat ik hide`s book (Pinky promise) had gekocht. Hij zei dat hij volgende week naar een concert van X Japan ging in Shin-Yokohama. (waar hij dus woonde). Het was heel leuk om met hem te praten en hij sprak goed Engels.
Mijn Bou handshoentjes die ik heb gekocht, mijn nieuwe punkschoenen en hide`s officieele boek (Pinky Promise).
Het was een heel dik pakket en er zat ook een puzzel bij.Als je de voorkant op 3 manieren verschoof verandere het logo steeds.
En dit zijn alle folder die de verkoper bij Zeallink in mijn tas heeft gestopt....(alleen maar over Visual kei bands)
En Isa chan en ik nog samen...(bij Zeallink)
XXX~
De titel van deze post betekent; Ik ben naar Shinjuku,Shibuya en Harajuku geweest. En ik heb Isa ontmoet.
Het hele verhaal staat in geuren en kleuren ook nog op Isa`s blog, maar ik wil ook graag mijn versie van het verhaal posten en wat er gebeurd is nadat ik afscheid van Isa had genomen.
Ik moest om 5 uur opstaan om de Nozomi trein te nemen naar Tokyo. Ik ging met de Shinkansen en ik wilde zo vroeg mogelijk in Tokyo aankomen. Mijn trein vertrok om 6:41. Mijn gastvader bracht me naar het station. Nou was ik pas om half 3 in slaap gevallen die nacht, dus had ik feitelijk maar twee en een half uur slaap gehad.
Maar toch was ik erg opgewonden en zenuwachtig toen ik eenmaal op het perron stond.
De treinreis duurde ongeveer een uur en driekwartier en ik kwam aan op Tokyo station om 8:20. Isa had me gesmst dat ik de uitgang van de `maranouchi lijn` moest nemen. Niet de Shinkansen uitgang omdat ze daar niet kon komen. Ik liep maar een trap af richting de maranouchi lijn. Verrassend snel had ik Isa echter al gevonden.
We hadden ons al hele scenario`s voorgesteld waarbij we uren bezig waren elkaar te vinden op dit immense station, maar gelukkig was dat niet zo.
Ik hoorde Isa mijn naam roepen en ik vloog zowat op haar af. (Ik moest eerst nog door die ticketmachine poortjes dus ik moest wel vaart minderen.)
We gaven elkaar een knuffel en er moesten meteen wat cadeautjes worden uitgewisseld van beide kanten.
Toen gingen we druk praten op weg naar Shinjuku. Isa had alles uitgezocht, welke lijn we moesten nemen, hoeveel dat zou kosten en hoe lang we overal zouden blijven. Daar was ik erg blij mee. Dus we namen de JR lijn naar Shinjuku. Dat was maar een kort stukje gelukkig vanaf Tokyo centraal.
Het was nog steeds vroeg toen we in Shinjuku aankwamen, en veel winkels waren nog niet open. Maar dat was niet een probleem want we hadden genoeg om over te kletsen terwijl we door de straten slenterden. Het was ook in Tokyo erg warm dus besloten we wat te gaan drinken in een klein cafeetje dat we passeerden.
Isa bestelde onze drankjes en ik vond het echt leuk om met zijn tweeen alleen in Shinjuku te zijn. Dat gebeurd je nou ook niet elke dag.
Isa in het cafeetje in Shinjuku.
We maakten nog Purikura in Shinjuku en Isa liet me ook een Hello Kitty winkeltje zien. ALLES was er van Hello Kitty en ik vond het `cho-kawaii` (super schattig) maar ook `cho-takai` (erg duur) XD Ik vond het leuk om er rond te kijken maar Isa en ik besloten wijselijk om niet ons geld daar uit te geven.
Ik~
Isa~
Hierna gingen we op weg naar Shibuya. Isa vond Shibuya leuker zei ze, en het was ook niet echt een hele lange afstand van Shinjuku naar Shibuya. Daar waren we van plan naar Zeallink te gaan. De mensen die Isa`s blog post nog kunnen herinneren weten waarschijnlijk nog wel wat voor winkel dat is. Een Visual kei store, waar ze echt alles van onze favoriete muziek hebben. Ook magazine`s, dvd`s en klein beetje merchandise.
Het was een aardig avontuur om het te vinden, maar het is ons gelukt. Eigenlijk is het Isa meer gelukt, want ik was er dus nog nooit geweest en ik kon haar moeilijk helpen. Voordat we gingen maakten we nog purikura en kwamen we een cosplayer (costume play) van de basgitarist van ViViD (een band die ik leuk vind) tegen.
De Japanese meisjes die we tegen kwamen in de gamecenter en ook in Zeallink keken vaak glimlachend naar ons en waren vriendelijk. In Zeallink wilde ik echt het liefste alles kopen wat ik tegen kwam, maar dat ging dus niet.
Er hingen overal posters en gesigneerde foto`s en banners van onze favoriete bands. Ze speelden ook clips van GazettE en nog meer bands op 2 tv-schermen. Ik vond daar hide`s nieuwste officieele fanboek die ik al heel lang ontzettend graag wilde hebben.
hide was X Japans` gitarist, en had ook een solo project. Hij is nog steeds een legende hier in Japan.
Ik voor Zeallink.
In Zeallink. (De handtekening van Screw, en de kostuums van ViViD)
We aten onze lunch in Shibuya, en gingen daarna op weg naar het station. Dit keer namen we de trein naar Harajuku. Dat is maar 1 stop verwijderd van Shibuya, en dus maar iets van 2 a 3 min. met de trein is.
Toen we uitstapten, zagen we niet meteen waar we heen moesten. Isa was ook nog nooit in Harajuku geweest. We sloegen maar links af op een hele grote brede weg totdat we rechts van ons een straat zagen die echt volgepakt was met mensen. Ook heel veel touristen omdat het nu ook zomervakantie is. We besloten ook die kant op te lopen.
Bovenste foto is Harajuku, de onderste is Shibuya.
Toen we die straat in liepen zagen we een jongen met rood en zwart haar en 2 lippiercings folders uitdelen. Op de folders stond een Visual kei band. Natuurlijk wilden wij graag zo een folder hebben, maar het was zo druk dat we hem niet goed konden passeren. Toen vonden we echt om de paar winkels een punk kleding winkel. Ook waren er meerdere lolita shops. Isa en ik gingen in verschillende winkels kijken.
In een van die punk winkels, die RinRin heette, kwam een jonge verkoper op ons af.
Die vroeg of we Japans spraken. Isa zei ja, en hij antwoordde met een nogal opgelucht `arigatou` (dankjewel). Waarschijnlijk omdat hij geen Engels sprak. Hij was, zoals bijna in elk van die winkels, een soort lopende reclame voor zijn winkel. Hij had wit gestijld punk haar met wat kleurtjes erin en coole, niet al te overdreven kleding aan. Hij liet een soort speelgoeddoosje in en vroeg of we dit kenden. Isa zei nee (we hadden echt geen idee waarom hij dat uberhaupt vroeg) en hij zei dat Isa aan het touwtje moest trekken. Er kwam een of ander poppetje uitgeschoten en ik en Isa moesten lachen.
Hij zei nog wat, wat we dus niet begrepen en Isa zei toen maar dat Japans nog wel moeilijk was. Omdat die jongen zich duidelijk een beetje leek te vervelen en hij niet van plan was ons met rust te laten zei Isa dat we uitwisselingsstudenten waren.
`Ryugakusei`. En die jongen knikte en vroeg `oh.. daigakusei?` Wat dus `universiteitsstudenten` is en niet `uitwisselingsstudenten`. Isa zei gauw `chigaimasu!` (dat is verkeerd) `kokosei desu!` (we zijn middelbare school studenten.) `KOKOSEI?!` herhaalde de verkoper alsof we zojuist hadden gezegd dat we de dochters van de president waren. Toen vroeg hij, duidelijk nieuwsgierig, hoe oud we waren. Isa wees naar mij en haarzelf en zei `juuroku sai` (zestien)
`JUUROKU SAI?` Hij dacht blijkbaar dat we ouder waren, maar we waren dan ook best lang. Toen zei hij nog iets, wat ik een beetje te genant vind om te herhalen en wij op dat moment ook niet echt iets op terug hadden te zeggen.
Omdat we niks zagen wat we leuk vonden, liepen we de winkel weer uit. Daar liepen een man en een vrouw met een camera en microfoon. Ze tikten mij aan en vroegen of we Japans spraken. Snel antwoordde ik met `chotto` (een beetje) omdat ik echt nog geen foutloos Japans kan spreken. Ze filmden ons en stelde vragen over onze kledingstijl. Ik had mijn punkvest aan dat ik aan het begin van dit jaar gekocht had, en Isa had net een nieuwe lolita jurk en blouse gekocht. Isa deed bijna het de hele tijd het woord en vertelde dat Cosplay e.d. niet zo heel erg bekend is in Nederland. Ik kan me niet precies herinneren wat ze allemaal vroegen. De man filmde nog Isa`s lolita aankopen en toen filmde hij Isa nog van haar voeten tot haar hoofd. En mij ook nog.
Ik moest glimlachen omdat ik het gewoon cool vond om over Visual kei fashion geinterviewd te worden in het Japans nog wel.
Ik en Isa in Harajuku, vlak bij de Lolita winkel waar Isa haar jurk had gekocht. Ik kocht daar nog een wit met roze gestreept punk vest.
Isa had zich in een andere punkwinkel omgekleed in haar nieuwe lolita jurk. Ik had in die zelfde winkel nog roze met zwart gestreepte handschoentjes gekocht, dezelfde als die Bou (voor degene die hem kennen ^^) heeft.
We maakten nog purikura in Harajuku (dat was dan al de 3de keer) en daar kregen we soms `kawaii` te horen van een paar meisjes. Ze glimlachten vriendelijk naar ons en ik was echt blij dat ze zo aardig waren.
Toen kwamen we nog langs een kraampje waar ze complete cosplay costuums verkochten van the GazettE leden. Ook hadden ze t-shirts met Kyo van Dir en grey en hide van X Japan. Op het moment dat we naar die kostuums e.d. aan het kijken waren, vroeg een Japans meisje aan mij of ze een foto met ons mocht maken. Dus ik en Isa gingen naast haar op de foto staan. Dat was wel een leuke ervaring vond ik.
Toen liepen we terug, naar het begin van de straat. Daar stond nog steeds dezelfde jongen met rood en zwart haar en toen hij ons zag liep hij op ons af om ons een folder te geven. Dat was echt leuk ^^~ We liepen verder en bekeken de folder. Toen wees Isa naar een jongen op de folder met rood en zwart haar. `Is dat niet HEM?!` ze wees naar de jongen die ons de folder had gegeven. Naast hem stond nog een andere jongen (die ik in het begin niet gespot had) die ook die folders uitdeelden. Hij had lang zwart haar en stond ook op de folder, in het midden. Ze waren dus hun eigen band aan het promoten die 十神 (tokami) heet. Op de folder stond de release van hun eerste album en 3 zalen waar ze live concerten zouden geven.
Isa keek mij aan en vroeg `zullen we vragen of we een foto met ze mogen maken?` Dat wilde ik natuurlijk graag. Dus we liepen terug en Isa vroeg aan de rood/zwart harige jongen of we een foto mochten maken. Nu stonden we daar met zijn 4en, Isa en ik en de 2 bandleden en toen zei de jongen met het zwarte lange haar nog.. `wie moet de fot nou nemen..` (in het Japans wel hoor) Toen zei Isa `neem jij dan eerst alsjeblieft een foto met mij?` dus ik nam een foto van haar met de 2 jongens (die wilde graag dat ze tussen hen in ging staan ^^) en toen Isa een foto van mij met hen.
Nou zag ik er NATUURLIJK op dat moment totaal niet uit.. (dat is altijd op dat soort momenten) Maar ik ben wel erg blij met de foto.
Eerst ik, en dan Isa met de 2 bandleden van tokami. Ze bleken de bassist Ichika (links) te zijn, en de zanger Agato (rechts.)(Dat vonden we later uit op hun site.)
De folder van 十神 ^^
Daarna gingen we nog naar de Harajuku bridge en maakten daar ook nog foto`s.
Ik ben nog naar Isa`s huis geweest, en we hebben nog avondgegeten in Shinyuri (waar Isa woont) en heb ik nog punkschoenen gekocht. Toen heb ik nog met trein op het nippertje gemist maar kon ik in een andere trein terecht die ook langs Nagoya ging.
In de trein heb ik met de man naast me gepraat die zag dat ik hide`s book (Pinky promise) had gekocht. Hij zei dat hij volgende week naar een concert van X Japan ging in Shin-Yokohama. (waar hij dus woonde). Het was heel leuk om met hem te praten en hij sprak goed Engels.
Mijn Bou handshoentjes die ik heb gekocht, mijn nieuwe punkschoenen en hide`s officieele boek (Pinky Promise).
Het was een heel dik pakket en er zat ook een puzzel bij.Als je de voorkant op 3 manieren verschoof verandere het logo steeds.
En dit zijn alle folder die de verkoper bij Zeallink in mijn tas heeft gestopt....(alleen maar over Visual kei bands)
En Isa chan en ik nog samen...(bij Zeallink)
XXX~
Abonneren op:
Posts (Atom)