新宿と渋谷と原宿にいった！！イサに会いました＾＾

Hey!~

De titel van deze post betekent; Ik ben naar Shinjuku,Shibuya en Harajuku geweest. En ik heb Isa ontmoet.

Het hele verhaal staat in geuren en kleuren ook nog op Isa`s blog, maar ik wil ook graag mijn versie van het verhaal posten en wat er gebeurd is nadat ik afscheid van Isa had genomen.

Ik moest om 5 uur opstaan om de Nozomi trein te nemen naar Tokyo. Ik ging met de Shinkansen en ik wilde zo vroeg mogelijk in Tokyo aankomen. Mijn trein vertrok om 6:41. Mijn gastvader bracht me naar het station. Nou was ik pas om half 3 in slaap gevallen die nacht, dus had ik feitelijk maar twee en een half uur slaap gehad.
Maar toch was ik erg opgewonden en zenuwachtig toen ik eenmaal op het perron stond.

De treinreis duurde ongeveer een uur en driekwartier en ik kwam aan op Tokyo station om 8:20. Isa had me gesmst dat ik de uitgang van de `maranouchi lijn` moest nemen. Niet de Shinkansen uitgang omdat ze daar niet kon komen. Ik liep maar een trap af richting de maranouchi lijn. Verrassend snel had ik Isa echter al gevonden.
We hadden ons al hele scenario`s voorgesteld waarbij we uren bezig waren elkaar te vinden op dit immense station, maar gelukkig was dat niet zo.

Ik hoorde Isa mijn naam roepen en ik vloog zowat op haar af. (Ik moest eerst nog door die ticketmachine poortjes dus ik moest wel vaart minderen.)
We gaven elkaar een knuffel en er moesten meteen wat cadeautjes worden uitgewisseld van beide kanten.

Toen gingen we druk praten op weg naar Shinjuku. Isa had alles uitgezocht, welke lijn we moesten nemen, hoeveel dat zou kosten en hoe lang we overal zouden blijven. Daar was ik erg blij mee. Dus we namen de JR lijn naar Shinjuku. Dat was maar een kort stukje gelukkig vanaf Tokyo centraal.

Het was nog steeds vroeg toen we in Shinjuku aankwamen, en veel winkels waren nog niet open. Maar dat was niet een probleem want we hadden genoeg om over te kletsen terwijl we door de straten slenterden. Het was ook in Tokyo erg warm dus besloten we wat te gaan drinken in een klein cafeetje dat we passeerden.
Isa bestelde onze drankjes en ik vond het echt leuk om met zijn tweeen alleen in Shinjuku te zijn. Dat gebeurd je nou ook niet elke dag.



Isa in het cafeetje in Shinjuku.

We maakten nog Purikura in Shinjuku en Isa liet me ook een Hello Kitty winkeltje zien. ALLES was er van Hello Kitty en ik vond het `cho-kawaii` (super schattig) maar ook `cho-takai` (erg duur) XD Ik vond het leuk om er rond te kijken maar Isa en ik besloten wijselijk om niet ons geld daar uit te geven.



Ik~



Isa~

Hierna gingen we op weg naar Shibuya. Isa vond Shibuya leuker zei ze, en het was ook niet echt een hele lange afstand van Shinjuku naar Shibuya. Daar waren we van plan naar Zeallink te gaan. De mensen die Isa`s blog post nog kunnen herinneren weten waarschijnlijk nog wel wat voor winkel dat is. Een Visual kei store, waar ze echt alles van onze favoriete muziek hebben. Ook magazine`s, dvd`s en klein beetje merchandise.

Het was een aardig avontuur om het te vinden, maar het is ons gelukt. Eigenlijk is het Isa meer gelukt, want ik was er dus nog nooit geweest en ik kon haar moeilijk helpen. Voordat we gingen maakten we nog purikura en kwamen we een cosplayer (costume play) van de basgitarist van ViViD (een band die ik leuk vind) tegen.
De Japanese meisjes die we tegen kwamen in de gamecenter en ook in Zeallink keken vaak glimlachend naar ons en waren vriendelijk. In Zeallink wilde ik echt het liefste alles kopen wat ik tegen kwam, maar dat ging dus niet.
Er hingen overal posters en gesigneerde foto`s en banners van onze favoriete bands. Ze speelden ook clips van GazettE en nog meer bands op 2 tv-schermen. Ik vond daar hide`s nieuwste officieele fanboek die ik al heel lang ontzettend graag wilde hebben.
hide was X Japans` gitarist, en had ook een solo project. Hij is nog steeds een legende hier in Japan.



Ik voor Zeallink.




In Zeallink. (De handtekening van Screw, en de kostuums van ViViD)

We aten onze lunch in Shibuya, en gingen daarna op weg naar het station. Dit keer namen we de trein naar Harajuku. Dat is maar 1 stop verwijderd van Shibuya, en dus maar iets van 2 a 3 min. met de trein is.
Toen we uitstapten, zagen we niet meteen waar we heen moesten. Isa was ook nog nooit in Harajuku geweest. We sloegen maar links af op een hele grote brede weg totdat we rechts van ons een straat zagen die echt volgepakt was met mensen. Ook heel veel touristen omdat het nu ook zomervakantie is. We besloten ook die kant op te lopen.




Bovenste foto is Harajuku, de onderste is Shibuya.

Toen we die straat in liepen zagen we een jongen met rood en zwart haar en 2 lippiercings folders uitdelen. Op de folders stond een Visual kei band. Natuurlijk wilden wij graag zo een folder hebben, maar het was zo druk dat we hem niet goed konden passeren. Toen vonden we echt om de paar winkels een punk kleding winkel. Ook waren er meerdere lolita shops. Isa en ik gingen in verschillende winkels kijken.
In een van die punk winkels, die RinRin heette, kwam een jonge verkoper op ons af.
Die vroeg of we Japans spraken. Isa zei ja, en hij antwoordde met een nogal opgelucht `arigatou` (dankjewel). Waarschijnlijk omdat hij geen Engels sprak. Hij was, zoals bijna in elk van die winkels, een soort lopende reclame voor zijn winkel. Hij had wit gestijld punk haar met wat kleurtjes erin en coole, niet al te overdreven kleding aan. Hij liet een soort speelgoeddoosje in en vroeg of we dit kenden. Isa zei nee (we hadden echt geen idee waarom hij dat uberhaupt vroeg) en hij zei dat Isa aan het touwtje moest trekken. Er kwam een of ander poppetje uitgeschoten en ik en Isa moesten lachen.

Hij zei nog wat, wat we dus niet begrepen en Isa zei toen maar dat Japans nog wel moeilijk was. Omdat die jongen zich duidelijk een beetje leek te vervelen en hij niet van plan was ons met rust te laten zei Isa dat we uitwisselingsstudenten waren.
`Ryugakusei`. En die jongen knikte en vroeg `oh.. daigakusei?` Wat dus `universiteitsstudenten` is en niet `uitwisselingsstudenten`. Isa zei gauw `chigaimasu!` (dat is verkeerd) `kokosei desu!` (we zijn middelbare school studenten.) `KOKOSEI?!` herhaalde de verkoper alsof we zojuist hadden gezegd dat we de dochters van de president waren. Toen vroeg hij, duidelijk nieuwsgierig, hoe oud we waren. Isa wees naar mij en haarzelf en zei `juuroku sai` (zestien)
`JUUROKU SAI?` Hij dacht blijkbaar dat we ouder waren, maar we waren dan ook best lang. Toen zei hij nog iets, wat ik een beetje te genant vind om te herhalen en wij op dat moment ook niet echt iets op terug hadden te zeggen.

Omdat we niks zagen wat we leuk vonden, liepen we de winkel weer uit. Daar liepen een man en een vrouw met een camera en microfoon. Ze tikten mij aan en vroegen of we Japans spraken. Snel antwoordde ik met `chotto` (een beetje) omdat ik echt nog geen foutloos Japans kan spreken. Ze filmden ons en stelde vragen over onze kledingstijl. Ik had mijn punkvest aan dat ik aan het begin van dit jaar gekocht had, en Isa had net een nieuwe lolita jurk en blouse gekocht. Isa deed bijna het de hele tijd het woord en vertelde dat Cosplay e.d. niet zo heel erg bekend is in Nederland. Ik kan me niet precies herinneren wat ze allemaal vroegen. De man filmde nog Isa`s lolita aankopen en toen filmde hij Isa nog van haar voeten tot haar hoofd. En mij ook nog.
Ik moest glimlachen omdat ik het gewoon cool vond om over Visual kei fashion geinterviewd te worden in het Japans nog wel.





Ik en Isa in Harajuku, vlak bij de Lolita winkel waar Isa haar jurk had gekocht. Ik kocht daar nog een wit met roze gestreept punk vest.

Isa had zich in een andere punkwinkel omgekleed in haar nieuwe lolita jurk. Ik had in die zelfde winkel nog roze met zwart gestreepte handschoentjes gekocht, dezelfde als die Bou (voor degene die hem kennen ^^) heeft.

We maakten nog purikura in Harajuku (dat was dan al de 3de keer) en daar kregen we soms `kawaii` te horen van een paar meisjes. Ze glimlachten vriendelijk naar ons en ik was echt blij dat ze zo aardig waren.
Toen kwamen we nog langs een kraampje waar ze complete cosplay costuums verkochten van the GazettE leden. Ook hadden ze t-shirts met Kyo van Dir en grey en hide van X Japan. Op het moment dat we naar die kostuums e.d. aan het kijken waren, vroeg een Japans meisje aan mij of ze een foto met ons mocht maken. Dus ik en Isa gingen naast haar op de foto staan. Dat was wel een leuke ervaring vond ik.

Toen liepen we terug, naar het begin van de straat. Daar stond nog steeds dezelfde jongen met rood en zwart haar en toen hij ons zag liep hij op ons af om ons een folder te geven. Dat was echt leuk ^^~ We liepen verder en bekeken de folder. Toen wees Isa naar een jongen op de folder met rood en zwart haar. `Is dat niet HEM?!` ze wees naar de jongen die ons de folder had gegeven. Naast hem stond nog een andere jongen (die ik in het begin niet gespot had) die ook die folders uitdeelden. Hij had lang zwart haar en stond ook op de folder, in het midden. Ze waren dus hun eigen band aan het promoten die 十神　(tokami) heet. Op de folder stond de release van hun eerste album en 3 zalen waar ze live concerten zouden geven.

Isa keek mij aan en vroeg `zullen we vragen of we een foto met ze mogen maken?` Dat wilde ik natuurlijk graag. Dus we liepen terug en Isa vroeg aan de rood/zwart harige jongen of we een foto mochten maken. Nu stonden we daar met zijn 4en, Isa en ik en de 2 bandleden en toen zei de jongen met het zwarte lange haar nog.. `wie moet de fot nou nemen..` (in het Japans wel hoor) Toen zei Isa `neem jij dan eerst alsjeblieft een foto met mij?` dus ik nam een foto van haar met de 2 jongens (die wilde graag dat ze tussen hen in ging staan ^^) en toen Isa een foto van mij met hen.
Nou zag ik er NATUURLIJK op dat moment totaal niet uit.. (dat is altijd op dat soort momenten) Maar ik ben wel erg blij met de foto.




Eerst ik, en dan Isa met de 2 bandleden van tokami. Ze bleken de bassist Ichika (links) te zijn, en de zanger Agato (rechts.)(Dat vonden we later uit op hun site.)



De folder van 十神 ^^

Daarna gingen we nog naar de Harajuku bridge en maakten daar ook nog foto`s.





Ik ben nog naar Isa`s huis geweest, en we hebben nog avondgegeten in Shinyuri (waar Isa woont) en heb ik nog punkschoenen gekocht. Toen heb ik nog met trein op het nippertje gemist maar kon ik in een andere trein terecht die ook langs Nagoya ging.
In de trein heb ik met de man naast me gepraat die zag dat ik hide`s book (Pinky promise) had gekocht. Hij zei dat hij volgende week naar een concert van X Japan ging in Shin-Yokohama. (waar hij dus woonde). Het was heel leuk om met hem te praten en hij sprak goed Engels.





Mijn Bou handshoentjes die ik heb gekocht, mijn nieuwe punkschoenen en hide`s officieele boek (Pinky Promise).

Het was een heel dik pakket en er zat ook een puzzel bij.Als je de voorkant op 3 manieren verschoof verandere het logo steeds.






En dit zijn alle folder die de verkoper bij Zeallink in mijn tas heeft gestopt....(alleen maar over Visual kei bands)




En Isa chan en ik nog samen...(bij Zeallink)






XXX~