京都の修学旅行～２７日から２９日まで。

みんなさん～

De schooltrip is alweer voorbij~ Het ging sneller voorbij dan ik had gedacht eigenlijk. Er valt veel te vertellen, al zal ik proberen niet te veel in de details te vervallen. We gingen dus met alle eerstejaars naar Kyoto. De ochtend van de 27ste (woensdag) moesten we voor half 9 op school zijn met onze bagage en dan zouden we de bus nemen. We mochten voor de 3 dagen van de schooltrip onze eigen kleding dragen, dus geen schooluniform.

Dat is niet altijd het geval aangezien Shiori`s en Yusuke`s school bijvoorbeeld wel het schooluniform verplicht stellen tijdens de schooltrip. Elke eerste klas had een eigen bus en een tourguide. Onze tourguide heette 山口高田(Yamaguchi Takada in Japanse naamvolgorde) maar ze vertelde ons dat we haar `Taka chan` mochten noemen. Ze was een hele aardige dame van middelbare leeftijd al, met heel lang haar en veel make-up op. Zodra we vertrokken, was iedereen heel opgewonden en vol energie. Ik zat naast Kanako in de bus, een aardig meisje die ook fan is van Tohoshinki. Veel van mijn klasgenootjes waren ook druk bezig met hun shirei aan elkaar te laten zien en te bespreken hoe ze het zouden aanpakken.



Dit zijn ik en Kanako in de bus.

De bedoeling van de shirei is dus, dat je foto`s of filmpjes maakt van je opdrachten en die naar de senpai stuurt die je shirei gemaakt heeft. Ik begreep in het begin niet helemaal hoe ik nou zomaar een liedje kon zingen in de bus (een van mijn shirei opdrachten) totdat Kaori aan de tourguide vroeg of deze bus karaoke had. Die was er wel, maar het systeem was wel heel oud zei ze.

Even later kwamen er 2 tv-schermen uit het plafond en er werden 2 microfoons uitgedeeld voor hen die wilde zingen. Boven elk paar stoelen zat namelijk een plug-in voor een microfoon. Er was geen automatisch apparaat waarmee je liedjes kon zoeken zoals in de moderne karaoke,maar wel 2 boeken met songs. Het was inderdaad aardig oud, want ze hadde geen hele nieuwe nummers, maar nog steeds leuk. Veel van mijn klasgenootjes hadden ook als shirei dat ze een liedje moesten zingen, of een liedje van een bepaalde artiest ofzo.

Ik heb uiteindelijk ook een liedje gezongen, maar wel een engelse (die er bijna niet waren, ze waren op 1 hand te tellen ongeveer) `my happy ending` van Avril Lavigne. Ik ken wel andere Japanse liedjes, maar er waren alleen oude liedjes die ik niet kende. Later hoorde ik Nana achter mij zeggen dat mijn liedje `perfect` was geweest, en Asana zei ook dat ik goed kon zingen. Dat maakte me blij, maar veel van mijn klasgenootjes konden ook echt wel zingen.



Karaoke in de bus ^^

Na een ongeveer anderhalf uur maakten we een korte stop bij een restaurant en iedereen kon naar de wc. In die tijd waren alle eerste klassen gemixt, dus veel mensen namen van de gelegenheid gebruik om hun shirei uit te voeren. Er waren bijvoorbeeld een paar meisjes die met bunny-ears op liepen (die ze dus van hun senpai hadden gekregen met de opdracht die op een bepaald tijdstip te dragen.) En ook een jongen met een soort doodhoofdsmasker op. Bijna alle meisjes hadden de opdracht een foto te nemen met een `ikemen` (knappe jongen) en veel jongens moesten een foto nemen met een `kawaii ko` (schattig meisje).

Soms waren er ook opdrachten van 2 meisjes met elkaar of 2 jongens. Er kwam bijvoorbeeld een meisje uit 102 op me afgestormd die Runa heet, die al vaker met me had gepraat. Ze is heel aardig en op de een of andere manier is ze heel geintereseerd in mij. Ze kwam tijdens de pauze op me afgevlogen en wilde heel graag een foto met mij. Dus ik zei natuurlijk ja, en nadat de foto was genomen bedankte ze me en liep ze met een kreet van blijdschap weer weg. Van mij had ze elk moment een foto met mij mogen nemen, omdat ik helemaal niet speciaal ben ofzo, maar ik vond het wel leuk te zien dat ze er zo blij mee was. Toen gingen we de bus weer in en de volgende stop was bij een haven. Daar namen we een groepsfoto (misschien kan ik die later op school nog kopen, die heb ik nu niet) en mochten we op een van de grote cruise boten onze lunch eten.



Dit zijn mijn klasgenootjes waar ik lunch mee at.
Haruka, (Hobo Haruka, we hebben 2 Haruka`s in de klas. Niet de Haruka uit mijn debatteam) Mutsuki, Ayaka, Nanami, Asana en ik.

Alle klassen waren aan boord van het schip en we maakten een rondvaart van misschien een uur ofzo. Iedereen was al gauw klaar met het eten van hun lunch en gingen naar het dek van het ship om hun shirei uit te voeren. Ik wilde mijn shirei echt wel doen, maar dit alles was nogal nieuw voor mij en ik had echt de moed niet om een jongen uit een andere klas aan te spreken. Tijdens de trip kwam wel een klasgenootjes, Yuna, naar me toe met haar vriendin. Ze vroeg hoe lang ik was en ik zei 173 cm. Toen vroeg Yuna of ik haar vriendin een knuffel wilde geven. Blijkbaar was de shirei van dat meisje dat ze een persoon langer dan 170 cm moest knuffelen, en ze waren te verlegen om een van de lange jongens te vragen.

De meeste meisjes zijn iets korter dan ik, meestal tegen de 168, 169 cm aan. Dus ik heb haar geknuffeld en Yuna maakte een foto ervan. Ik wilde wel erg graag een foto nemen met een van de leuke jongens uit de andere klassen, want nu had ik een excuus ^^~ Maar ookal vroeg iedereen elkaar om een foto, zodra ik het doe is het toch anders. Ik kan het moeilijk uitleggen, maar omdat ik buitenlands ben, als ik het doe dan zijn mensen toch altijd verbaasd. Later vertelde ik Kanako en Mika over mijn shirei en Mika sleurde me mee om een leuke jongen te vinden om een foto mee te maken. Het is niet alsof ze er niet zijn.... er waren echt genoeg knappe jongens. Maar het probleem van veel meisjes was dat ze die jongens vaak niet om een foto durfden te vragen.

Kanako en Mika vroegen of er een jongen was die ik leuk vond en ik zei dat die er wel was. Er zit een jongen in de klas naast die van mij, die ik vaak ontmoet. We hebben nooit gepraat en ik weet zijn naam niet, maar op de een of andere manier komen we elkaar altijd tegen. Ze wilden meteen weten wie het was, en ik zei dat hij in 102 zat. Omdat ik zijn naam dus niet wist, was het moeilijk om uit te leggen wie hij was. Ik omschreef zijn kleding een beetje maar ik kon hem niet meer vinden later. De jongens om mij heen keken heel verbaasd op toen ik `ah... mitsuketa!` (ah.. gevonden!) riep, en ik denk dat niet alleen mijn vriendinnen, maar ook zij nieuwsgierig waren wie ik leuk vond.

Mika vond ook een jongen leuk en ze wilde ook een foto met hem nemen. Dus we stonden daar een beetje de ander voor te laten gaan. (nee Mika eerst.. nee jij eerst... muri.. dekinai. omae, ike yo!) Uiteindelijk had ik Kanako zover gekregen dat zij het voor mij zou vragen of ik een foto met hem mocht maken. Hij was niet een van die ultra-populaire jongens uit 104, maar ook niet heel erg verlegen ofzo. Het probleem was alleen, dat er in 102 een jongen zit die erg populair is en veel meisjes vinden hem leuk. Op die dag droeg hij ook iets grijs, net als de jongen die ik leuk vond. Kanako dacht dat ik hem bedoelde en ze was al op hem afgestapt en ik trok haar gauw terug terwijl ik `chigau, chigau` zei. (dat is de verkeerde).

Daarna gaf ik het maar op en zei tegen Kanako dat ik het echt niet kon. Toen ik weer beneden het dek ging, waar we onze lunch hadden gegeten, vroeg een klasgenootje van mij, Jiiko, of ik pocky game met hem wilde doen. Ik wist wel wat het was, maar ik liet Nanami en haar vriendin het eerst maar voor de zekerheid nog een keer uitleggen voordat iets verkeerd deed. Ik heb er nog een filmpje van, het is een beetje genant, vooral omdat Sari (die het filmpje nam) perongeluk dus een filmpje had genomen en niet een foto. (je hoort haar `chotto matte, recorder!) roepen op het filmpje. Plus dat het filmpje start terwijl ik het stokje al had afgebeten.

Maar ik vond het te genant om nog een keer over te doen. Toen we terug liepen naar de bus, riep het meisje uit 102 die zo graag een foto met mij wilde of ik nog een `ikemen` had gevonden. Ik antwoordde lachend dat ik die wel had gevonden, maar dat ik geen foto had genomen. Dat vonden ze ook allemaal grappig, maar het was eigenlik wel de waarheid, want het was niet alsof ze er niet waren, meer dat ik het gewoon niet durfde.



Na de boottocht en lunch, gingen we in de bus en reden we naar een groot sportsstadion. Daar ging elke klas de ingestudeerde dans opvoeren. Ik vind het erg jammer, maar ik heb mijn klas dus niet kunnen filmen omdat onze hele klas moest dansen. We hadden als eerste de jongens van onze klas, die een meisjesschooluniform droegen en dansten op `yasai sisters` van AKB. Toen een groepje meisjes van onze klas die dansten op A.ra.shi. van Arashi en nog een ander Arashi nummer in jongensschooluniform. Toen een andere groep meisjes, waaronder ik, die dansten in en rokje of korte broek en het klassen t-shirt op `We`re all in this together` van High School musical.

Het ging goed en was heel erg fun. Ik heb ook korte opnamens van de andere klassen gemaakt. Ze zijn niet geweldig, maar sommige zijn wel even het kijken waard. Er waren meer jongens in rokjes dan in broeken XD En sommigen droegen gekke kostuums of schattige accesoires e.d.



Hierboven is een stukje van de opvoering van de eerstejaars van de dansclub van Chigusa.



Ik denk dat dit 107 is. Ze dansen op het liedjes `heavy rotation` de nieuwste single op dit moment van AKB48. (Iedereen draagt een rokje, de persoon in het midden in het wit is ook een jongen met een witte panty aan.)




Dit is 104, die dansen op het nummer `maybe` ook bij AKB48. De 3 jongens in het midden en eentje links vooraan zijn de knapste jongens van alle eerstejaars en daarom hebben de meisjes van hun klas hun vooraan gezet XD Ze dragen ook een meisjes schooluniform.



Dit is 109, althans het begin van het liedje waar ze de 5 leukste jongens vooraan laten dansen met ... hello kitty achtige verkleed dingen aan.



108`s dansje. Iedereen droeg een mondkapje, en ookal was het liedje heel schattig, het zag er toch een beetje scary uit XD



106`s dansje, waarin het begin alleen de jongens dansten met maskers op. Het liedje was heel schattig, en de jongen vooraan droeg zelfs een groene pruik en een rokje. Maar halverwege het liedje veranderde muziek in een soort voetbal song en maakte de jongen in het rokje vooraan een paar obscene handbewegingen e.d. en alle meisjes in de zaal gingen van `kawaikunai!` (niet schattig...) (Dat heb ik trouwens niet gefilmd.)



103, met een dansje op een nummer van morning musume. Ze dragen ook hun klassen t-shirt.



105, in schooluniform.



102, in klassen t-shirts. Als eerste de jongens vooraan, die zich duidelijk niet de hele dans kunnen herinneren ^^

Hierna gingen we op weg naar het hotel waar we zouden blijven tijdens de schooltrip. Het hotel was in traditionele Japanse stijl, met tatami-matten op de vloer in de kamer en een futon als bed.







De kamer waar ik sliep, samen met Haruka, Shizuki en Kanae.
We dropte onze spullen in de kamer en aten dinner in de diner kamer van het hotel. Ook het eten was traditioneel, dus we aten nabe. (Een pot met kokend water waar van alles in gekookt wordt, vlees, vis, groenten enz.)

Op het programma stond dat we na het eten buiten een kampvuur zouden gaan doen, maar omdat het buiten zo koud was ging dat niet door. In ruil daarvoor ging elke klas een spel doen in een aparte kamer. Wij speelden knipoog moordenaartje, wat mijn klasgenootjes hadden geleerd toen ze naar een English camp gingen in de zomervakantie. Ik kende het spel dus al want iedereen in Nederland speelt dat (op de basisschool... XD) Maar omdat sommigen niet konden knipogen, werden de spelregels veranderd en moest je je slachtoffer doden door je tong uit te steken in plaats van te knipogen. Het was erg gezellig, vooral toen onze leraar social studies met het spel meedeed en uiteindelijk een leerling vals beschuldigde. Wanneer je het fout raad, verzonnen mijn klasgenoten opeens een straf en hij moest `ippatsu-game` doen.
(Een imitatie van een iets of iemand.)

Dat was de eerste dag.
------------------------------
De volgende ochtend moesten we om 6 uur opstaan terwijl mijn kamergenootjes tot half 2 bleven praten. We aten ons ontbijt in het hotel. Een traditioneel ontbijt met vis en witte rijst.

Daarna gingen we naar het station van Kyoto met de bus en splitsten op in groepjes waarmee we door Kyoto zouden lopen. Iedereen had 1 attractie om te bezoeken, en de rest van de tijd mochten we vrij rondlopen en omiyage (souvenirs) kopen.

Ik ging met Haruka, Shizuki en Kanae erop uit en nog 3 jongens uit mijn klas, Masami, Jiiko en Daichi.
We gingen als eerste naar 清水寺(Kiyomizu temple.) Na wat gezoek gingen we eerst met de metro een stukje, en daarna namen we de bus. We hadden een dagpas voor het openbaar vervoer gekregen voor in Kyoto die dag.



In de bus~

De hele omgeving rondom de temple was ook heel erg mooi, het was net alsof je door het oude Japan liep. De straten waren er heel schoon en alles zag er verzorgd uit. De huizen waren in traditionele stijl en soms liepen er jonge vrouwen in yukata rond.












In Kyoto, rond Kiyomizu temple.



Ons vieren voordat we naar Kiyomizu gingen lopen. (Je kan de temple op de achtergrond zien)



Met ons hele groepje in Kiyomizu. (het regende... vandaar.)

Er waren overal souvenir winkeltjes. Japanners kopen heel vaak zoetigheden als souvenirs, dus we gingen een grote okashiyasan binnen. Een winkelbediende deelde warme ochya uit aan de klanten, en je kon verschillende okashi proeven voordat je het ging kopen. Runa, een meisje uit 102 waar ik eerder een foto mee had gemaakt, kwam op me afstormd om te zeggen dat ik ECHT deze okashi moest proberen. Het smaakte goed, en uiteindelijk heb ik 3 pakjes met Kyoto`s traditonele zoetigheden gekocht.
Het zijn een soort deegzakjes met vulling. Een pakje met chocolade vulling, en 2 met zwarte bonen vulling.




Ik wilde 1 pakje aan mijn gastfamilie geven, en de andere 2 aan mijn ouders thuis, maar mijn gastmoeder wees me op de verloop datum en helaas waren ze al niet goed meer tegen de tijd dat ik naar Nederland zou terug keren.

Ik heb ook nog een souvenirtje voor Armelle uitgezocht samen met Shizuki (zeg lekker nog niet wat dat is ^^) en 2 hele mooie haarpinnen. Eentje is voor Isa, en de andere heb ik nog niet besloten voor wie die is.

Als middageten, aten we met zijn alle in een udon restaurant waar ik soba at en de rest ook soba of udon.
Het regende, maar was desondanks leuk en we konden warm worden toen we terug keerden naar het hotel en gingen douchen.

Er was een publiek bad, maar ik vind het nog steeds niet fijn om daarvan gebruik te maken dus voor de leerlingen die niet van het publieke bad gebruik konden maken (door bijvoorbeeld ongesteldheid) mocht je de douche in de leraren hotel kamer gebruiken.

Na het douchen aten we しゃぶしゃぶ (shabu shabu)als avondeten. Daarna gingen we naar dezelfde kamer als waar we eerder een spel hadden gespeeld en had elke klas een klassen-debat. De eerste stelling was of we het huwelijk tussen 2 mensen van hetzelfde geslacht moesten toestaan in Japan. De andere stelling was minder serieus, en ging over of we in Chigusa na het eerste jaar de klassen moesten mixen of niet.

Ik ben normaal erg actief in een debat, vooral ook nu ik in de debatclub zit. Maar het hele debat was in het Japans, en al kon ik wel een beetje volgen wat er gezegd werd, ik was te onzeker om echt iets bij te dragen en te zeggen in het Japans. Dat viel trouwens niet op, want ongeveer 15 procent van de klas zei eigenlijk wat tijdens het debat. Het waren altijd dezelfde mensen van elk team die steeds het woord deden.

Nadat het debat over was, speelden we nog 1 keer het moordenaars spel en ging iedereen terug naar hun kamer.

Dat was het einde van de 2e dag.

-------------------------------

De laatste dag was vooral in de bus zitten en de laatse shirei-opdrachten uitvoeren. We gingen ook naar Osaka en bezochten een aquarium. Ik heb ook takoyaki gegeten, een soort deegballetjes gevuld met inktvis, omdat het de plaatselijke delicatesse is. Het smaakte opzich wel goed, en ik had het eerder gegeten, maar ik ben er eerlijk gezegd niet dol op. ^^

Al met al, de schooltrip ging best snel voorbij. Het was wel een beetje koud vaak maar ik heb wel veel leuke dingen kunnen doen.
In het begin heb ik alles een beetje te uitgebreid, en in het eind heb ik alles een beetje ruw beschreven. Het spijt me dat het niet echt een lopend verhaal is geworden, maar het was eigenlijk te veel om allemaal in een keer op te schrijven.
Desondanks hoop ik dat het toch interessant was om te lezen. ^^~

Liefs van Laura

修学旅行前の日～指令！

De dag voor de 修学旅行,ofwel de schooltrip. ^^~
Morgen gaan we op weg naar Kyoto met alle 1ste jaars van Chigusa. Ik kijk er al een tijdje naar uit, en morgen vertrekken we dus met de bus.
Wat er nog meer in de titel van dit bericht staat is, 指令.
De reading daarvoor is `shirei` en ik weet de letterlijke vertaling niet, al kan ik wel uitleggen wat het is. Sinds vorige week waren de senpai`s van de club druk bezig met `verschillende dingen` zoals Nanto dat met een halve grijns omschreef. Omdat alleen de eerstejaars op schooltrip gaan, treffen de senpai`s voorbereidingen voor de kohai. (kohai zijn de studenten die jonger zijn). Ze maken deze `shirei` wat een lijstje is met dingen die je tijdens de schooltrip moet doen.

En de lol ervan is natuurlijk om zoveel mogelijk genante en gekke dingen erin te doen. De kohai nemen dit ook nog eens echt wel serieus, aangezien hun senpai`s het verzonnen hebben, hebben ze ook echt het gevoel dat die opdrachten moeten uitvoeren. Haruka vroeg aan een van de senpai`s of ik ook Shirei zou krijgen, en hij antwoordde met een lachend `mochiron!` (natuurlijk!).

Bijna alle senpai`s van onze club zijn echter jongens, we hebben maar 4 meisjes senpai`s waarvan een 3ejaars, en de 3ejaars hebben officieel de club al retired dus die helpen niet mee. We zijn dan misschien wel de debateclub, maar de senpai`s van de club zijn echt geen saaie jongens ofzo. Ze zijn eigenlijk altijd bezig met grapjes maken en lol hebben, al zijn ze wel serieus in het debat en zijn ze bereid om de kohai te helpen met problemen. Daarom vind ik de clubleden allemaal erg aardig. Ook de eerstejaars zijn aardig natuurlijk ^^
Maar misschien besef ik ook wel nu, dat ik toch wel gehecht ben aan de club en ik voel me er ook op mijn gemak. Iedereen`s persoonlijkheid ken ik nu ook wel een beetje, en vooral met de meisjes kan ik vaak leuk praten.

Maar terug naar het onderwerp, de senpai`s hadden shirei voor ons gemaakt. Vandaag, dinsdag, gingen ze die overhandigen aan de kohai. Ik had al eerder wat meisjes uit mijn klas met tasjes en zakjes zien lopen. Dus Haruka zei dat we samen na het 2e lesuur onze shirei gingen halen. We liepen naar het lokaal waar we normaal debatclub hadden en daar waren alle senpai`s en de rest van de club ook. Ik had veel geluk vond ik, want mijn shirei was gemaakt door Yui senpai, een heel aardig meisje.　Iedereen kreeg een tasje met snacks en snoepjes en een lijstje met de shirei. Ik had echt veel ontvangen vond ik! Om de opdrachten spannend te maken, zijn er ook heel veel opdrachten waarbij meisjes iets met een jongen moeten doen, of andersom. Hier is mijn lijstje, vertaald uit het Japans ^^ (Met Haruka`s hulp)

ラウラ指令！
1. Doe een pocky game* met 3 personen, waarvan 1 jongen.
2. In dus bus naar Kyoto, zing een liedje. Alles is goed ^^~
3. Maak een foto met de 一番イケメン (de knapste jongen)in de groep.
4. Omhels een meisje alsof je van haar houdt en zeg `I love you`.
5. Met dat meisje, doe een pocky game.
6. Een jongen moet zijn hoofd op je schoot leggen en jij moet een snoepje in zijn mond stoppen.
7. Neem foto`s met typische Kyoto-achtige dingen.
8. Stuur voor 1 dag mailtjes naar de persoon die je leuk vind.
9. Jij en een jongen moeten elkaar iets voeren (zoals een pocky stick ofzo)

*pocky game = pocky zijn dunne bisquit stokjes in chocolade gedoopt. De jongen neemt het ene eind in zijn mond, en het meisje de andere. (De originele bedoeling is dat je dat dan samen gaat opeten, maar alleen dat is voor de foto wel genoeg)


以上！











We hebben ook al lang geoefend voor het dansje dat elke klas moet opvoeren tijdens de schooltrip. Onze klas doen 3 verchillende dingen, 1 groep meisjes doet een dansje op Arashi`s songs (Arashi is de populairste jongensgroep in Japan op het moment) en de jongens uit onze klas doen een dansje op een liedje van AKB48 (een van de populaiste meisjesgroepen in Japan.) Nog 1 groep meisjes doen een dansje op High school musical`s "We`re all in this together". De liedjes van AKB48 zijn echt heel erg vrolijk en hyper-schattig en het liedje waarop die arme jongens moeten dansen heet `yasai sisters`. (letterlijk betekent dit "groenten sisters". De meisjes van AKB zijn dan ook verkleed als groenten letterlijk in de clip!)

De meisjes uit onze klas hebben besloten dat de jongens, naast het meisjesdansje wat ze doen, ook een meisjesschooluniform aan moeten. Dus, met rokje en ribbon-tie en al. Ik dacht eerst dat dat echt onmogelijk was, maar meerdere klassen hebben hetzelfde idee en de jongens uit onze klas stemden ermee in. Ikzelf doe mee aan het dansje op High school musical, en ik vind het erg leuk. Dat dansje is ook de langste omdat wij met de meesten zijn, en op het eind doen we het refrein nog een keer met de hele klas. (Al denk ik dat de jongens en de meisjes van arashi het dansje nog niet heel erg goed kennen want ze moesten het opeens in 1 middagje erbij leren XD)

Dus... ik ga zeker weten heel veel foto`s en filmpjes maken, zoveel als mogelijk is ^^ Ik had dit ook later kunnen schrijven, want deze blogpost heeft niet heel veel inhoud, maar ik denk dat ik na de trip al genoeg heb om te schrijven. Dus misschien is nu maar beter~

Nogmaals erg bedankt voor de positieve reacties van hen die mijn blog lezen. Ik ben erg blij en hoop jullie zo goed mogelijk op de hoogte te kunnen houden van de meest interessante belevenissen.

xxx Laura.

日本で１７才の誕生日！～

Iedereen, heel erg bedankt voor jullie verjaardagskaarten ^^!~
Het was leuk om post te krijgen hier in Japan.

Zoals ik in de titel schrijf, was het dus mijn 17e verjaardag hier in Japan.
Het was echt een hele leuke verjaardag ^^
Maar wel erg anders dan die in Nederland. Verjaardagen worden helemaal niet uitgebreid gevierd hier. Vaak krijgt het kind aan het eind van de dag 1 of 2 cadeautjes van de ouders en een taartje.

Ze feliciteren je ook pas op het moment dat ze het feestje gaan vieren, dus niet meteen als je de volgende ochtend opstaat. Op Maandag was het een nationale feestdag in Japan dus iedereen had vrij. En omdat mijn gastneefje Tomohiro op de 12e jarig is, gingen we met de familie voor lunch uit eten. We hadden wel een taart met mijn en Tomohiro`s namen erop (de foto staat helaas op mijn mobiel en ik kan hem nu niet naar de computer sturen maar later misschien wel) die we helaas niet in het restaurant mochten opeten. Dus hebben we die in de avond opgegeten.

Ik kreeg toen ook een paar cadeau`s. Van mijn gastvader een soort speelgoed gitaar (wat eigenlijk meer een grapje was) en de nieuwste dvd release van X Japan! Hij weet dat ik die band leuk vind, en ze zijn heel erg bekend in Azie, dus ik was heel erg blij ermee ^^ ~~

En van Alisa kreeg ik een Hello Kitty `datebook` (wat dus geen schoolagenda maar een gewoon agendaatje was) die ze voor me had uitgezocht. Ik vond het heel erg schattig en een leuk cadeau. Van mijn gastgrootouders en tante kreeg ik geld en een kaartje.



Hier wat verjaardagskaarten en de cadeautjes ^^ Het langwerpige doosje met beertjes erop zijn chopsticks (van Rilakumma) die ik met Jolyn voor mijn verjaardag heb uitgezocht~





X dvd <3333

Isa en ik hadden afgesproken dat ze me de ochtend van onze verjaardag zouden bellen, en dat we dan beide de cadeautjes die we elkaar hadden gestuurd open zouden maken.
Isa staat alleen veel eerder op dan ik, dus ze belde om 6 uur wakker. Ik was wel een beetje half slapend maar toen maakte ik de verjaardags envelop open en was ik meteen wakker ^^
Ik belde haar snel weer terug met de huistelefoon (want ze had me mobiel gebeld) en we praatten nog een half uurtje over de cadeautjes en wat we zouden gaan doen op onze verjaardag.



Zelfgemaakte verjaardagskaart van Isa voor mij ^~^ Met een foto van Reita <3



Mijn cadeautjes van Isa. Een polsband van Sex pot revenge en een ketting van Vivienne Westwood. ~~ ありがとうね、イサたん～うれしいオレは　ＸＤ

Mijn gastfamilie feliciteerde me niet toen ik naar beneden ging en ook op school was het voor de rest een normale dag eigenlijk.
Maar, ik had een hele tijd geleden al concertkaartjes gekocht voor een concert van Alice nine in Nagoya op 13 Oktober!

Ik vond het echt een geweldig toeval dat ze net in Nagoya speelden op mijn verjaardag. Het concert was in Zepp Nagoya en dat was aardig makkelijk te vinden want vanaf Nagoya station is het bijna alleen maar rechtdoor lopen.

Ik ging dus naar het concert na schooltijd. Het plan was om met 3 meisjes uit mijn klas te gaan, maar de datum om tickets te kopen was in de zomervakantie en ik kon niet goed in contact met ze komen. Uiteindelijk ben ik dus alleen gegaan. Dat was toch best wel spannend, omdat ik nog eerder alleen naar een concert was geweest, zeker niet in Japan.



Mijn kaartje ^^　Er staat ook １０月１３日 wat dus 13 Oktober is <3

Mijn school was afgelopen om 4 uur (ik ging niet naar club die dag) maar tegen de tijd dat ik thuis was, was het al over half 5. Toen ik me had omgekleed (want ik draag dus mijn schooluniform) en uit de metro stapte was het als half 6 en dat was dus de tijd dat de deuren opengingen. Toen moest ik er dus nog heen lopen, maar er staat dus een nummer op je kaartje wat bepaald wanneer je naar binnen mag. Ik ben 454番 (nummer 454) zoals je op mijn kaartje kan zien dus ik maakte het prima op tijd. Ik volgde wel de hele tijd de 2 meisjes voor mij die kleding van een bekend punk merk droegen want ik ging er vanuit dat zij ook naar het Alice nine concert gingen. Ookal was de weg makkelijk te vinden, ik was wel blij dat ze voor mij liepen want misschien was ik ergens er te vroeg in gegaan.

Ik ging in de rij bij nummer 400 staan, maar binnen 400 heb je dus nog 400 tot en met 499 dus ik wilde niet ergens te vroeg of te laat gaan staan. Ik vroeg aan een meisje in mijn beste japans welk nummer zij had. Ze was rond de 470 en zei dat ik wel iets meer naar voren mocht gaan staan. Uiteindelijk werd het vanzelf duidelijk toen de man vooraan de concerthal `nummer 450` riep, en iedereen rond dat nummer naar voren mocht komen.

Toen ik binnen was, was ik al zo blij dat ik er was en op tijd XD Ik ging meteen naar de tour spullen, want ik wilde heel graag een Tour towel als aandenken ^^ En bij Gazette waren die na het concert al uitverkocht. Je moest ook bij de ingang een drankje van 500 yen kopen en dan kreeg je een drinkmuntje. Nadat ik mijn Towel had gekocht liep ik de zaal in. Ik was dan misschien wel nummer 454, alleen de voorste 3 rijen waren echt bezet. Voor de rest stond iedereen relaxt over de hele zaal gespreid. Er waren ook gewoon meisjes die achterin gingen staan of aan de zijkant. Ik liep naar de rechterkant, omdat ik wist dat mijn favoriete gitarist Hiroto aan die kant van het podium zou spelen.

Ik had alleen mijn tas nog en liep even weg om die in een kluisje te stoppen. Toen ik terug liep stonden er wat meer mensen en ik ging weer ergens aan de rechterkant staan. Dit keer stonden er 2 vriendelijk uitziende meisjes naast me, die vrolijk met elkaar over het aankomende concert aan het kletsen waren. Ik had al een beetje oogcontact met het meisje naast me en we glimlachten naar elkaar. Ik wilde erg graag met hen praten en toen we weer oogcontact hadden greep ik mijn kans. Ik vroeg aan haar of ze Hiroto misschien ook leuk vond. Ze vond Hiroto ook de leukste en haar vriendin vond Nao (de drummer) leuk. Toen zei ik van `rond deze plaats is precies voor Hiroto he`. We introduceerden onszelf en ik heb de hele tijd (ongeveer drie kwartier moesten we wachten) met hen gepraat. In het Japans dus, en ik weet zeker dat ik heel veel fouten heb gemaakt, maar ze begrepen me wel.

Ik heb het meeste met het meisje meteen rechts van me gepraat. Ze heette Akiko en haar vriendin Hikako. Het aparte was wel, dat ze tegen mij in formeel taalgebruik praatte, en ik was niet gewend om formeel te praten tegen iemand van rond mijn leeftijd. Dus ik praatte informeel terug, maar dat deed ik niet opzettelijk. Ze leken het niet erg te vinden, en na een tijdje gepraat en gelachen te hebben, ging ook zij over in informeel taalgebruik.
Ze waren wel beide al 24 jaar, en Akiko vroeg mij hoe oud ik was. Ik vertelde dat het mijn verjaardag was eigenlijk vandaag (Akiko: `USO!` (dat meen je niet!)) en dat ik dus nu 17 was.

Akiko was heel verbaasd en ze zei dat ik al zo volwassen leek. Dat maakte me aan het lachen. Ik was ook een stuk langer dan hen, maar gelukkig was ik niet de enige.
Ik legde uit dat ik 7 maanden geleden naar Japan was gekomen en dat ik daarvoor helemaal geen Japans had gestudeerd. Dat vonden ze ook heel erg knap, omdat ze maar bleven herhalen dat zij geen Engels konden terwijl ik wel al Japans sprak.

Ook tijdens het concert keek ik af en toe naar Akiko naast me, en dan moesten we even lachen. Ik was echt blij dat ik vrienden had gemaakt zodat ik niet alleen was op mijn verjaardag en omdat het gewoon gezellig was.

Ik stond denk ik ergens op de 4e of 5e rij, maar ik kon over iedereen heen kijken en Hiroto stond hoog op een podium dus ik had een prima zicht vond ik ^^
In de zaal stonden palen met relingen eraan, die duidelijk waren bedoeld om houvast te geven tijdens het headbangen. (Echt waar! heb je ooit geprobeerd om te headbangen zonder houvast?) Ik stond niet tegen zo een paal aan want er stond nog 1 meisje half voor me, dus ik had helaas niet echt veel houvast dus.


{ hier volgt een uitgebreid verslag van het concert. Voor degene die Alice nine fans zijn *Di chan, Milou, Felicia, Kiri chan* kan dit interessant zijn. Maar voel je vrij om dit gedeelte te skippen ^^ }


Toen begon het concert ^^~~~~~!
Ze speelde `Cradle to Alpha` als openingstune en alle leden kwamen vrij snel achter elkaar op. Ze gingen allemaal bij het drumstel staan met hun rug naar het publiek.
Op de helft, draaide zanger Shou zich om en liepen alle leden naar hun plaats op het podium. (Er is drums Nao, vocals Shou, lead gitaar Hiroto, rythym gitaar Tora en bass Saga)

Ze speelden zowel oudere nummers als nieuwe liedjes en het was onwijs leuk. Hiroto die voor mij stond was vol energie en het viel me op dat hij heel veel leuke gezichten maakte. Hij wees ook de hele tijd naar mensen in het publiek en maakte veel oogcontact. Ik heb ook 2 keer oogcontact gehad (voor zover ik wist.. ik stak wel nogal uit XD) en ook met Saga toen die onze kant op kwam. Ze waren heel actief bezig met het publiek en dat maakte het echt nog leuker.

Iedereen deed ook steeds precies dezelfde armbewegingen en gingen op dezelfde momenten headbangen. Ik heb eigenlijk bijna het hele concert lang naar Hiroto gekeken (XD) want ik vond het zo geweldig hem in het echt te zien <3
Shou was vooral in het begin van het concert echt aan een stuk door aan het lachen. Heel breed lachend en vrolijk springend op het podium en het leek alsof hij echt enorm veel plezier had. Hij probeerde soms contact te maken met Tora of Hiroto die aan weerskanten van hem stonden, maar die waren te druk bezig met hun eigen act voor de fans voor hen.
Later stonden Hiroto en Shou wel met de ruggen tegen elkaar (wat er altijd best schattig uitziet want Hiroto is een stuk kleiner dan Shou)
En ook tijdens de encore leunde Hiroto een soort van met zijn hoofd tegen Shou`s borst tijdens het spelen. <3

Ze speelden zowel de nieuwe als de hele oude liedjes. Ik kan me niet alle herinneren, maar ze speelden bijvoorbeeld wel 閃光 (senkou) en `le grand bleu`　(de 2 liedjes van hun nieuwste single) en ook `Stargazer` een single die in November uitkomt.
Maar ze speelden ook hele oude nummers zoals Kowloon (een hardrock nummer waarbij iedereen ging headbangen) en 闇に散る桜 (yami ni chiru sakura). Akiko was heel blij, want ze zei dat dat haar favoriete nummer was ^^ Het is ook een van mijn lievelings trouwens. Voor wat ik nog heb onthouden speelden ze ook Rainbows, Kiss me twice kiss me deadly, 百花繚乱, 9th revolver, 華, red carpet going on, the beautiful name. Nog veel meer nummers, maar ik kan ze met niet allemaal herinneren >.<

Aan het eind van 9th revolver vielen de gitaren opeens in met een rocktune en Shou screamde in de microfoon. Hij deed dat 2 keer en toen gooide hij de microfoon standaard om en liet zichzelf op de grond vallen. (ディルの京くん見たいなやつ）en Shou doet nooit dat soort dingen dus ik was best verbaasd. Maar hij stond daarna weer gewoon glimlachend op en ging verder met het volgende liedje.

Tijdens de encore kwamen de leden op in de nieuwe tour kleding. Shou droeg het nieuwe tourshirt en Saga en Hiroto het tour-vest. Tussendoor had Shou niet heel veel gepraat, maar hij bedankte ons wel meerdere malen. Tijdens de encore echter mochten alle leden even een praatje doen. Shou vertelde dat dit al de 29ste live van dit jaar was. Ze gingen ook in December in Tokyo Dome spelen, en dat zou de 31st live wezen. Ze praatte nogal snel dus het was soms moeilijk te volgen maar ik kon wel wat begrijpen. Shou noemde Tora overigens `Tora chan` waar ik erg om moest lachen. Tora`s praatje begreep ik niet helemaal, maar hij was wel erg grappig. Tijdens Nao`s praatje kwam Hiroto op met een camera om de leden en het publiek te filmen. Maar hij heeft eigenlijk alleen maar de fans die voor hem stonden gefilmd ( waar ik dus stond) dus ik hoop heel erg dat ik mezelf later terug kan zien.

Hij filmde even Shou (die 2 zijn echt net een stel af en toe.. heel schattig) terwijl die alleen maar zat en niks speciaals deed. Dus Shou maakte het rock-on teken naar de camera en lachte. Nao deed een soort `airdrum` act die erg grappig was. Daarna filmde Hiroto zichzelf nog even en gaf de camera terug. Saga kreeg een akoestische gitaar en ging een `visual kei liedje` zingen zoals hij dat zei. Het was nog een heel gedoe om die microfoon goed te zetten zodat die zowel de gitaar als zijn stem versterkte. Hij zong echt verschrikkelijk grappig met heel veel uithalen en een paar gitaarakkoorden. Het ging zoiets van .. `aitakute... sabishikute...` en toen hij doorhad dat hij zo een succes had, zong hij nog `kiss twice, kiss me deadly` op dezelfde manier en iedereen lag dubbel.

Hiroto`s praatje ging vooral over de tour. Hij zei dingen zoals `vandaag is echt een goede sfeer, we spelen voor de 3e keer nu in Nagoya.. dankjewel iedereen`, en dergelijke.
Maar op het allerlaatste zei hij nog `chu`. Haha! Chu is zoiets als `kusje`. Het was heel schattig en hij moest ook lachen nadat hij dat had gezegd. Shou nam weer het woord en zei `ja, hiroto stuurde jullie nog een kus`. ^^

En 1 ding zal ik echt niet vergeten aan het concert... Tijdens de encore wisselden de leden van plaats op het podium en Hiroto en Saga stonden toen in het midden van het podium, tegenover elkaar te spelen. Ze keken al de hele tijd een beetje glimlachend en zenuwachtig naar elkaar, maar ik had niet verwacht dat ze echt fanservice zouden doen!
Maar op het eind, gaf Hiroto Saga een vlugge kus op zijn mond .... <3 daarna moest hij erg lachen en was hij best embarrased, maar ik vond het heel schattig. Hiroto ziet er zowieso heel erg schattig uit als hij lacht ^^

Er werden ook kleine stukjes gefilmd door stafleden, en ook de headbang van het hele publiek werd gefilmd. Als er wat materiaal van die live op een tourdvd verschijnt, wil ik die echt graag hebben ^^ Kijken of ik mezelf ook kan spotten.

Het allerlaatste liedje herkende ik niet, maar Hiroto was letterlijk aan het dansen tijdens dan nummer XD~ Er werden ook nog wat plectrums en drumstokjes in het publiek gegooid, maar dit keer vielen de plectrums ergens met een flauw boogje helemaal vooraan en niet in mijn buurt. Nao kwam wel onze kant op om een drumstokje te gooien, en ik had hem vast! Alleen, 2 andere meisjes ook. En toen trok het meisje achter mij met een enorme kracht aan het stokje en lieten ik en het andere meisje los. Ik had hem wel graag gewild, maar ik was niet heel erg teleurgesteld hoor.

Na het concert pakte ik mijn tas uit het kluisje en kocht ik nog een tour mirror. Ik zag ook dat er kartonnen boxen met de namen van de leden erop stonden. Er hing een briefje bij waarop stond dat je daar je cadeautjes voor de leden in mocht doen. Ik wist dat alleen niet dus ik had niks bij me om te geven.
Toen ik naar buiten liep nam ik afscheid van Akiko en Hikako, want die waren met de auto en liepen naar de parkeerplaats.

Ik begon terug te lopen met de rest van de fans. Als eerste passeerde we 1 jongen die vlak bij de uitgang van zepp nagoya stond folders van zijn VK band uit te delen. Daarna, aan de overkant van de straat, stonden weer 3 visual kei gestijlde jonens die ons ook folders van hun band gaven. Ze zagen er echt super cool uit vond ik, en ze waren ook erg vriendelijk. Verderop, nog geen 5 meter verder stonden er 4 jongens ook folders te geven. Het was echt onwijs cool om ze zo te ontmoeten, want ze waren wel een beginnende j-rock band en zagen er helemaal goed gestijld uit. 1 van hen gaf mij glimlachend een folder met het comment `onegaishimasu` en ik passeerde zijn andere bandlid die ook nog lief lachend `onegaishimasu` zei.

De 2e jongen had een lachend en meisjesachtig gezicht en ik had al een vermoeden wat werd bevestigd toen ik de folder bekeek. Hij was dus een crossdresser (een vrouwelijke jongen die meisjes achtige kleding draagt) en ik vond het gewoon zo cool om er een in het echt te ontmoeten! Ik ben zelf erg fan van 2 specifieke crossdressers, Bou en Hizaki. Ze zijn wel rockers en vaak niet niet de best geschoolde mensen, maar ze zijn echt heel beleefd! Ook de fans zijn beleefd. Het meisje voor me bij het concert bleef maar steeds vragen `daijyoubu desu ka?` (ben je okay?) Terwijl ze helemaal niks fout had gedaan, ik snap niet waarom ze dat vroeg, maar het was wel erg aardig.











Het was dus echt een geweldig concert, en daarmee ook een super leuke verjaardag ^^~
Bedankt voor het lezen van mij blog, ik ben erg blij met de steun en aardige comments van iedereen.

Kiri chan, いつもありがとうね！大好きだよ＜３

xx