Pick-up @ Nagoya station - 1st day with Host family

こにちは！~

Op zaterdag was iedereen nerveus... We gingen snel ontbijten, onze kamers schoon maken en bagage checken. We maakten ook nog de laatste foto`s met elkaar.
De mensen die op de eilanden waren geplaatst (zoals Okinawa e.d.) of in het zuiden van Japan, gingen met het vliegtuig naar hun gastgezin.
Het Youth Center was in Tokyo, en mijn gastfamilie woont in Nagoya. Nagoya is zo`n 300 km van Tokyo, dus ik zou met een groepje de trein (de Shinkansen, de hoge snelheidstrein van Japan) nemen.

Isa`s gastgezin woont echter in Kawasaki,een stad die met Tokyo en Yokohama een groot stedelijk gebied vormt. Haar gastfamilie kwam haar ophalen bij het complex.
Ik moest de bus nemen naar de Shinkansen en dus daar afscheid van haar nemen.
Het was wel even moeilijk en ik heb met tranen in mijn ogen haar moeten gedag-knuffelen.

In de bus vroeg Kana of het wel goed ging. Ik knikte natuurlijk, al had ik het wel even moeilijk. Een Duits meisje, Jessica (waar ik al eerder mee gepraat had) gaf mij een soort onderzetter met een molen erop. Dat was natuurlijk lief bedoeld.
De 2 jongens achter mij begonnen een praatje met me en vroegen ook of het goed ging.

Met de bus reden we langs de Harajuku-brigde! Dat trok mijn aandacht wel even. Helaas geen Harajuku-mensen gezien, al was het natuurlijk ook vakantie en ook geen zondag.

Op het station ging een klein groepje de andere kant op, maar de meeste waren ook in Nagoya geplaats en een paar in Hiroshima.
Tegen die tijd was ik al helemaal opgeklaard en vooral erg zenuwachtig voor de ontmoeting met mijn gastgezin. Ik kletste een hele tijd met Alexander, een half Italiaanse jongen die uit Switserland kwam.
In de Shinkansen zat ik naast een Duits meisje en schuin tegenover Naoki, die ons begeleide (samen met Kana.) Met het Duitse meisje, de jongen tegenover mij en Naoki praatte we de hele reis en ging de tijd best snel.
De jongen tegenover mij was Fins en hij hield erg van J-rock. Alle bands die hij noemde kende ik en andersom ook. Hij hield ook van Dir en grey (Japanse hardrock/metal band) en ik liet hem de plectrum van de basgitarist van Dir en grey zien die ik heb weten te bemachten tijdens hun concert in Utrecht.
Hij was erg jaloers XD en nog meer toen ik hem vertelde welke Japanse artiesten ik nog meer live gezien had.

Eenmaal op het station liepen we allen zenuwachtig voor ons uit. Ik strompelde eigenlijk meer, want ik had een zware rugzak en een gitaarkoffer bij me.
Toen zag ik een meisje met een bordje met ; welcome Laura! staan. Ik was zo blij!
Ik zei het tegen het meisje naast me, maar voordat ik het wist kwam het meisje op me afgerend en knuffelde me.
Ik herkende haar. Zij is mijn jongste gastzusje Alisa. Mijn gastvader Hideyuki en mijn gastmoeder Harumi waren er ook. De zenuwen verdwenen al snel want ze waren erg aardig en mijn gastvader droeg mijn gitaarkoffer.
We gingen in de auto zitten en mijn gastvader vroeg of ik al geluncht had.
Mijn gastvader was zelf vroeger ook een uitwisselingsstudent met YFU naar Amerika, dus hij spreekt aardig engels. Alisa is pas 6, en begrijpt geen engels en mijn gastmoeder maar een heel klein beetje.

Ik had wel een lunchpakket bij me, maar nog niet opgegeten. Dus we gingen met zijn allen naar een sushi restaurant om daar te lunchen!
Dat was een leuke ervaring, mijn gastvader heeft me zelfs iets in het Japans laten bestellen ^^

Na de sushi reden we naar huis. Nagoya is erg groot en heeft veel hoge gebouwen. De buurt waar ik woon heet Motoyama en is denk ik al even groot als Amersfoort. (Motoyama is maar een klein gedeelte van Nagoya)
Het huis waar ik nu woon is groot en erg mooi. Mijn gastouders hebben het zelf gebouwd, 2 jaar geleden. Mijn gastvader liet met meteen alles in het huis zien.
Japanners doen hun schoenen uit als ze naar binnen gaan. Iedereen heeft dus naast de deur een rek met schoenen staan. Ze hadden al een rek voor me vrij gemaakt met een naam sticker : ローラ. (letterlijke vertaling hiervan is roora.)
Dit is mijn naam in het katakana gespeld. Katakana is het alfabet dat de Japanners gebruiken om buitenlandse woorden te spellen. `roora` is zo ongeveer hoe iedereen me dan ook noemt. Het lijkt niet erg op Laura, maar je went er gauw aan.

Ik heb mijn eigen kamer, al is het eigenlijk Alisa`s kamer. Alisa slaapt nu bij haar ouders in de kamer. De kamer is volledig roze en heeft een houten bureau.
Ik ben erg blij dat ik mijn eigen kamer heb, want zo heb ik nog wel wat privacy soms.

Die dag zijn we naar de supermarkt in de buurt geweest en hebben we kledinghangers (zacht en roze) voor mij gekocht en mijn eigen mok.
`s Avonds gingen we Yusuke ophalen. Yusuke is mijn gastbroertje en hij is 11.
Hij had de hele zaterdag les, al is het vakantie hier.

We gingen met zijn allen uit eten naar een soort spagetti restaurant. Het smaakte goed ^^. Ik was eigenlijk best blij om wat te eten dat ik kende, omdat ik in de cafetaria eigenlijk steeds onbekend eten heb gegeten.

Mijn gastzus Shiori, die 15 is, gaat dit jaar nog een uitwisseling naar Amerika doen. Zij had die dag een voorlichtingsdag, dus haar had ik nog niet ontmoet.

De foto hierbij is van mij en rechts van mij staat Naoki, links van mij een andere returnee (waarvan ik helaas de naam niet weet.) en 2 Finse uitwisselingsstudenten.

En een foto die ik vanuit de bus heb gemaakt, een stukje van Tokyo.


~~~~~~ やね！ (^_^)/~