Slippers, Debate-lecture and Sportstest ~

KONNICHIWA ~

Er is veel gebeurd de afgelopen week, maar ik wilde jullie dan ook maar alleen de interessante dingen vertellen.

Eergisteren deed zich een grappige situatie voor. Zoals ik al eerder schreef, dragen alle studenten schoolslippers in de school. Die van de eerstejaars zijn blauw met een wit vakje om je naam in te vullen. Op mijn slippers staat ラウラ. Dat is de katakana (Japans alfabet wat wordt gebruikt om buitenlandse woorden of namen mee te maken) en er staat letterlijk ` ra-u-ra`. Raura dus. De Japanners hebben geen woorden die met een L beginnen dus helaas is mijn naam een beetje raar in het katakana.

Anyway, we hebben ook allemaal een nummer. Ik ben nummer 41, de laatse van de klas. En nummer 40 is een jongen die eerst voor mij zat. Zijn naam is Hayato, maar hij wordt heel vaak bij zijn achternaam genoemd (wat dus heel gebruikelijk is in Japan. Ook klasgenoten noemen elkaar bij de achternaam.) En zijn achternaam is Moribe.
Elke ochtend verwissel ik mijn gympen voor schoolslippers. Die staan opgesteld in een soort kast met allemaal kleine hokjes waar je je slippers uithaalt, en je schoenen instopt. Die hebben nummers en je zet je schoenen bij het hokje met jouw nummer erop. En elke morgen haal ik Hayato`s schoenen uit mijn hokje, en verplaats ze, en stop mijn schoenen erin. Ik was echt van plan hem te vertellen dat hij zijn schoenen bij zijn eigen nummer moest zetten!

Maar deze morgen waren mijn schoolslippers weg. Ik was dus heel verbaasd en ik vroeg een beetje aan Sachiko en de rest van de meisjes waarik mee aan het praten was, wat ik moest doen. Maar toen vond ik een ander paar slippers die er nog wel stonden. Ik kan dus geen kanji lezen, maar ik heb net mijn eerste kanji geleerd en ik kon de kanji voor bos, `mori` lezen. Dit waren dus de slippers van Hayato. (Moribe.)
Dus ik pakte ze en liep naar onze homeroom. (Mijn klas is 101 en we hebben dus ook ons eigen lokaal `homeroom`.) Daar zag ik Hayato al zitten en hij had dus mijn slippers aan! Ik liep naar hem toe en zei ` You are wearing my slippers`. En de jongens die er op dat moment om heen stonden barstten in een gelach uit. Het was inderdaad ook wel grappig. Dus ik gaf hem zijn slippers en hij de mijne.
Later kwam ik erachter dat ik degene was die de fout had gemaakt, omdat je moet kijken naar het nummer dat BOVEN het hokje staat. Ik keek steeds naar het nummer dat ONDER het hokje stond, en dacht dus dat Hayato zijn schoenen steeds bij de mijne neerzette. ^^

De volgende dag, donderdag, was een nationale feestdag en iedereen had vrij. Maar Ik zit dus in de debatclub van mijn school en die dag hadden we een `lecture` over debat-regels. We spraken dus af op het station en alle 1e-jaars clubleden waren er, plus Nanto en Takeshi om ons te begeleiden. We gingen naar een `private boys-school`.
Chigusa is een `Public school` en je merkt het verschil meteen. De public schools hebben echt heel weinig geld en het gebouw van Chigusa is erg oud en alles is versleten. We hebben ook maar 1 lokaal met een beemer en voor de rest zijn er geen tv`s of computers behalve in het computerlokaal. De private schools hebben dus wel geld en het gebouw zag er echt splinternieuw uit. Alles was schoon en we moesten onze slippers zo ongeveer om het uur verwisselen. (Ik vraag me af hoe ze aan al die slippers komen..)
`because it is a private school` zoals Haruka wijselijk zei. Dus wanneer er weer zoiets voordeed herhaalde we dat zinnetje en lachten stiekem over deze school.

De eerste lecture was wel interessant. Ze lieten een debat van vorig jaar zien, een debat uit de competitie. Er was een vrouw die wel engels sprak die af en toe wat aan mij uitlegde. De meer ik leer over debate, hoe ingewikkelder het ook wordt. De club is echt niet makkelijk, ik ben elke dag pas thuis om half 7 en in het weekend en op vrije dagen moeten we vaak ook dingen voor de club doen. Bijvoorbeeld volgend weekend heb ik weer een lecture over English debate.

Die dag heb ik dus een soort plan opgesteld over de stelling `Japan should significantly relax it`s immigration policies`. Haruka, Masami, So, Ms. Fujisawa en ik hebben een paar uur besteed met het bedenken van voor en nadelen. Ik heb ook veel gepraat over de situatie in mijn land en ze waren allemaal erg geintereseerd. Ik was blij dat ik wat kon bijdragen en ik hoop dat ik echt een goede steun voor mijn team kan zijn.

Er was wel ook even lichte paniek toen Hitomi, Yuri, Haruka en ik op zoek gingen naar de wc. Het was dus een `boys-school` en ik was even bang dat er geen vrouwen-toiletten zouden zijn! Die waren er gelukkig wel, maar allemaal op slot. Uiteindelijk vonden we onder de instructies van Ms. Fujisawa de vrouwen-wc die niet op slot zat.

そして...

Vandaag hadden we een `sportstest`. In Nederland zou dat dus mijn ergste nachtmerrie zijn, want ik ben van mening dat ik niet echt goed ben in sport. Maar ik had een hele leuke dag vandaag!
Het was heel warm, en na het gebruikelijke ochtendpraatje ging iedereen zich omkleden in hun sportkleding.
Toen liepen we naar buiten. We hebben geen sportvelden, maar het zijn een soort zandgronden. Daar was naar mijn idee de hele school aanwezig! Ik weet niet of het echt de hele school was, maar ik kwam Syu tegen (die dus 3e-jaars is) en ook mensen uit de 2e.

We begonnen met stretchen en wat oefeningen doen. Daarna gingen we beginnen. We hadden allemaal een papier waar je je score op bij moest houden.
Allereerst gingen we naar de kendo-hal om onze lengte te laten meten, je gewicht, en je zittende-lengte. Daarna gingen we weer naar de buiten gym velden. We moesten 3 dingen hier doen ; 50 meter rennen, bal werpen, en ver springen. Allereerst gingen we rennen. Ik kan niet zeggen dat ik de beste ben, maar een korte afstand rennen, daar ben ik wel goed in. Dus toen ik aan de beurt was, deed ik erg mijn best. Ik voelde me wel een beetje opgelaten omdat echt heel veel mensen stonden te kijken toen ik ging rennen. We renden met 4 mensen tegelijk. Terwijl ik aan het rennen was hoorde ik dat mensen mijn naam riepen. `Laura, Laura, ganbatte!` (ganbatte = doe je best! ze gebruiken het heel vaak hier.)
Ik rende dus heel snel maar halverwege viel mijn haarelastiek uit mijn haar! Ik greep naar mijn haar maar het was te laat. Ik rende dus door want de tijd loopt en ik werd 2e. Ik vond het jammer dat ik niet eerste werd, want ik geloof dat ik wel beter had gekund.

Ik hoorde mijn tijd en ik keek naar mijn elastiek dat nog steeds op de baan lag. Een jongen uit de 2e, hij is een van de leiders van de `track and field` club. Hij liep er naar toe en gaf het terug aan mij. Dat vond ik erg aardig en ook helemaal niet erg omdat hij heel erg schattig was ^^ `cho-kakoi!` zoals Sachiko en Mana zouden zeggen. (cho-kakoi = super cool of heel erg cool.)

Ik ging dus nog ver springen en nog bal werpen. Ook kregen we nog een oog-test, om je zicht-vermogen te testen, en een hoortest.

In de gymzaal deden we nog een ander soort test, waarbij we van lijn naar lijn moesten springen. We hadden de hele dag die sportstest, en dus geen lessen.

Rond half 2 gingen we ons weer omkleden in schooluniform en hadden we tijd met onze homeroom. Tijdens de openingsceremonie moesten de hogere klassen een 1e-klas kiezen en mijn klas, 101, zit ingedeeld met klas 208 en 303. Ik kwam er ook achter dat Syu in 303 zit, dus we zitten in dezelfde groep. Een gedeelte van onze klas ging naar klas 208 en we konden daar vragen stellen over uitjes en dergelijk aan onze `senpai`s`.

Hierna hadden we nog tijd met onze homeroom en besloten we de kleding van onze klas tijdens de wandeling volgende week. En als laatse had ik weer club natuurlijk.

Het was allemaal heel veel, maar vandaag heb ik veel gepraat met Asana, Mana, Ami, Misato en Sachiko uit mijn klas. Ook heb ik weer een tijd met Syu gekletst tijdens de weg naar huis. Dus ik voelde me niet meer eenzaam en ik ben heel blij om met ze te praten. Mijn klasgenoten zijn allemaal erg vriendelijk en ik geniet nog steeds erg van mijn tijd in Chigusa High school!~

YA NE~